Zij, hierboven op de foto, moet geduld hebben.
Ik moet ook geduld hebben. Dat werd me niet letterlijk gezegd bij de laatste controle in het ziekenhuis gisteren. Maar de bedoeling was duidelijk.
Geduld, want het kan wel een jaar duren met die schouder. Een jaar voor ik pijnvrij ben .
Ik was in de veronderstelling dat er weer een foto gemaakt zou worden, maar dat was niet het geval. Het was een korte beoordeling van de bewegingen die ik al dan niet kan maken.
'Kunt u uw arm omhoog krijgen? Nu zijwaarts. Heel goed. En hoger? Nog hoger? Kunt u hem op uw rug brengen? Mag ik even knijpen? Pijnlijk?
Nou zo'n onderzoekje dus en dat was het . Een arts in opleiding en die moet dan daarna nog even overleggen met de chirurg, zijn baas.
'We willen het hierbij laten, maar u kunt altijd bellen als het niet gaat en u merkt helemaal geen verbetering meer'.
Ik blijf een beetje zitten met de onvoorspelbaarheid van de beweging. Dus bijvoorbeeld de ene keer trek ik de deur dicht en voel weinig. De volgende keer doe ik precies hetzelfde en kan door de grond zakken van de pijn.
Er zit niks anders op. Ik beschouw de ellende maar als afgedaan en keer die de rug toe. Net als zij hieronder!
Ria A.-S. Wil je mij je adres sturen? Voor de Kandinskykaart? bettievdgriend@hotmail.com
mogge Bertiebo
BeantwoordenVerwijderenja bewegende delen die moeten helen letten niet op een klok , die nemen hun tijd
ik wens je sterkte in de strijd , en ja geduld is dan een schone zaak
vraag het de Meerkoet maar
geniet de dag
Een mens wil zekerheid. Sterkte maatje.
BeantwoordenVerwijderenI sadly read you. Don´t give up. I wore long-sleeved pullovers over my wrists, lay down on wooden floor (no carpet) and practiced getting my arm(s) up as high as I could. Other I had another person three times a day (back then my Brother) to lift my arm.
BeantwoordenVerwijderenIn the end - but that was me, maybe you´re doing better! - they had to fix my shoulder in an OP.
But... keep on trying!
Just wanted to say: An OP fixed it. That was 1994... Today I bet they can do better!
BeantwoordenVerwijderenSterkte en vooral geduld gewenst
BeantwoordenVerwijderenOh bah, kan er een beetje over meepraten op een heel ander vlak. Sterkte! En geduld, blijven volhouden!
BeantwoordenVerwijderenWat naar voor je, sterke !
BeantwoordenVerwijderenJa, geduld hebben is iets van de moeilijkste dingen (vind ik dan...) in het leven.
BeantwoordenVerwijderenPijn, en dan vooral op wisselende momenten, is gewoon enorm balen. Sterkte met verder herstel.
BeantwoordenVerwijderenBij mij duurde het ook meer dan een jaar voordat ik pijnvrij was met mijn schouders en ik mijn arm weer achter mijn rug kreeg. Sterkte...
BeantwoordenVerwijderenZoiets is om uit je vel te springen. Ma ar ook dat helpt niet. Proberen, proberen en w eer opnieuw kijken wat en wanneer het precies pijn doet. En niet te vaak een pijnstiller nemen. Als de pijn verdoofd is, ga je gemakkelijker over de grens en heb je nadien meer last.
BeantwoordenVerwijderenRecovery sounds frustratingly slow, but it’s good that progress is being monitored, even if the check-up felt brief.
BeantwoordenVerwijderenBalen, maar zoiets laat zich helaas niet dwingen...
BeantwoordenVerwijderenDat is vervelend Betty, zeker als het de ene keer geen pijn doet en de volgende keer weer wel, dan heb je het gevoel dat je niet vooruit gaat, nog “even” geduld dus, sterkte!
BeantwoordenVerwijderenTeleurstellend zo'n bezoekje lijkt mij....... Want pijn hebben is niet fijn en 'geduld' hebben niet altijd eenvoudig, vooral als je niet weet voor hoelang........ Veel sterkte. Ik hoop dat er beetje bij beetje toch verbetering in komt......
BeantwoordenVerwijderenJajaja, geduld...... Zo gemakkelijk gezegd, maar het valt vaak niet mee. Je wil gewoon weer terug naar je leven voor de valpartij, heel begrijpelijk. Pijn en beperking: allemaal niks gedaan.
BeantwoordenVerwijderenje lichaam is bepaald niet voorspelbaar, zeker wat pijn e.d. betreft. pijn is verschrikkelijk en je moet er doorheen, dat kost ook behoorlijk wat energie, maar ik hoop echt dat langzaam het veel beter zal gaan! houd goede moed en gelukkig kan je van zoveel dingen nog genieten.
BeantwoordenVerwijderenOh dat is wel heel vervelend. Geduld hebben....tja dat valt niet mee. Ik wens je sterkte en hoop dat het toch vooruit zal gaan al is het dan langzaam.
BeantwoordenVerwijderenOh jakkes, wat een tegenvaller Bettie, sterkte en veel geduld gewenst.
BeantwoordenVerwijderenNog meer geduld hebben. Heel lastig, maar helaas is er niks aan te doen. Hopelijk geniet je van de zon en lekker buiten kunnen zijn.
BeantwoordenVerwijderenJa, geduld …. hier ook een in huis die dat af en toe niet heeft ….
BeantwoordenVerwijderenOh wat vervelend. Pijn hebben en dan al zolang. Ik hoop echt dat het minder wordt...mettertijd.
BeantwoordenVerwijderenLijkt me heel vervelend.
BeantwoordenVerwijderenZo moeilijk, je hebt pijn en men zegt dat je geduld moet hebben. En je moet vooral niet overbelasten, ik haat dat woord. Ik wens je sterkte en heel veel geduld.
BeantwoordenVerwijderenGeduld hebben, het valt soms niet mee. Het hoofd wil soms sneller dan het lijf gaat. Hopelijk gaat het toch geleidelijk aan beter met je schouder.
BeantwoordenVerwijderenWaardeloos Bettie, vind ook dat het een beetje vreemd ging bij de arts.
BeantwoordenVerwijderenZe kunnen wel zeggen "we willen het hier bij laten" maar voor mij voelt het
ials iemand met een kluitje in het riet sturen. Zo van zoek het verder zelf
maar uit. Een teleurstellend gevoel zal dat geven, Leef met je mee,
Heel veel STERKTE, en duim voor je dat het toch steeds een stukje beter zal gaan.
Heel frustrerend. Het vreet energie.
BeantwoordenVerwijderen