Ik heb nog niet genoeg tijd gehad om mijn foto's uit te zoeken en te verwerken en dus zal Lyon even moeten wachten. Deze film zag ik al een tijdje geleden in onze onvolprezen Cinema:
Weer ging ik af op de trailer van een film. Hoe dat werkt: je gaat naar de film en vooraf worden er twee trailers vertoond.
Als de trailer klaar is, kijken wij elkaar even aan in het donker en knikken dan ja of nee. We knikten allebei ja. Ik omdat ik dacht dat ik Zeeuws hoorde spreken. En omdat mijn maatje Marieke ook al gezegd had dat ze hem goed vond. Dus we gingen!
Er zat geen woord Zeeuws in trouwens, hoe ik daar nou bij kwam?
Er gebeurde wel iets heel raars, namelijk dat ik er zo ongeveer halverwege de film pas achter kwam dat die in zwart-wit was. Heel gek, maar misschien wel een teken dat ik er helemaal in zat.
Het verhaal:
Gerrie (68) woont met zijn tweede vrouw in Portugal. Af en toe komt hij terug in Nederland voor doktersbezoek. Dan verblijft hij bij zijn schoondochter uit KaapVerdië en wil eigenlijk connectie maken met zijn zoon. Dat is Dick (45). Het zou wel eens Gerries laatste bezoek kunnen zijn aan Nederland.
Ze lopen door Rotterdam, bezoeken plekken uit Dicks jeugd. Ze bezoeken ook het graf van Dicks moeder, dat geruimd blijkt te zijn. Ze zeggen niet veel, ze práten niet. Onvermogen. Niet in staat te communiceren.
Ik dacht eerst even dat ik het niks vond. Maar dat veranderde. Ik vond het een mooie film, ontroerend. (en af en toe ook erg grappig).
Het is dus al een tijd geleden dat ik hem zag, maar het zit nog allemaal in mijn hoofd.
Hoofdrollen voor Guido Pollemans en Ton Kas. En hoe langer ik er over nadenk: een aanrader.
(Ik weet niet eens of de film nog draait, maar zo niet, alle films eindigen op tv)
7 opmerkingen:
Ik zag ook herkenning: het ongezegd laten van dingen.
Het lijkt me een vreemd verhaal, nu ga ik toch al nooit naar de bioscoop, maar afgaande op de titel alleen zou ik deze ook op TV niet opzetten. Maar na jou verhaal ben ik toch nieuwgierig.
Al zou een film ‘n keer wat minder zijn dan je had verwacht, dan is dat nog niet erg, want de meeste films zijn goed in zo’n filmhuis.
Ik ben wel benieuwd naar het verloop van je dagen in Lyon en dan vooral de foto’s.
Apart, een hele film in zwarte-wit. Ik.onthou je aanbeveling.
Op netflix staat een fantastische serie: Ripley. Helemaal gedraaid in zwart wit. Speelt zich af in de jaren 60 en is gebaseerd op het boek The talented mr. Ripley. Echt een aanrader.
Groet, Elly
Ik zag vorig jaar ook zo'n mooie film met een beetje hetzelfde onderwerp: Madeleines Paris.
Funny you only later realized it´s in b/w! When Ingo still worked repairing TVs people called their TV is broken, the color is gone. Turned out there was a b/w-movie on TV...
Een reactie posten