Blokzijl

Zwolle, Kampen, Hasselt, Genemuiden, Zwartsluis, Vollenhoven, Blokzijl.... en verder. 

Het begin van mijn rijtje Overijssel. 

Geleerd in de derde klas van de lagere school. 

En ja hooor, ik wéét dat je alles kunt opzoeken, maar ik ben altijd oprecht verheugd dat ik ook weet waar ik ongeveer moet kijken. Want zo'n rijtje had een logische volgorde. Maar dit terzijde. 

We gingen naar Blokzijl om iets af te maken. 

Anton Pieck maakte tekeningen in al die stadjes en steden langs de Zuiderzee. 

Amsterdam, Monnickendam, Hoorn, Enkhuizen enz.  15 in totaal. En in dat boek wordt dan gekeken of en zo ja wat er dan veranderd is. 

Dat vonden wij ook leuk en we bezochten met het boek in de hand al dertien plaatsen. Wonder boven wonder is er nergens veel veranderd. Maar je hebt een leuk tochtje, je bezoekt een aardig stadje en er is natuurlijk nog meer te zien. 

Twee plaatsen noesten we nog. Vollenhoven en Blokzijl en die hebben we nu bezocht. Ha, project afgerond. 

We begonnen aan de haven en zagen eerst dit beeld. Zoals ik al vaker heb gezegd, ik ben niet zo van de beelden, maar dit werk vond ik echt mooi

Aan de binnenkant staat een tekst:

'Er is genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht'. 

Det tekst is van Mahatma Gandhi en de maker van het beeld is Frits Stoop. Het heet 'Voor de wind'.

Nou en dan is dit wat we wilden zien: de tekening van Pieck uit 1951 en de foto van mijn man uit 2025. Niet veel veranderd volgens mij:

Dus dit was het hoofddoel, maar ik vond het ook echt een leuk stadje en er was nog meer te zien. 

Kaatje bijvoorbeeld. Ik wist dat 'Kaatje bij de Sluis' een sterrenrestaurant is. Maar ik wist niet dat Kaatje een soort legende is in Blokzijl. 

Hier is ze,  Kaatje en ze was vroeger herbergierster.

De moeder van Kaatje stichtte een herberg, 'In den gouden walvisch' en trouwde met een kapitein op de walvisvaart. Kaatje werd geboren toen de kapitein al een jaar van huis was. Hij keerde nimmer weer. 

Na de dood van haar moeder vestigde Kaatje zich bij de sluis, (vandaar dat de naam van het bekende restaurant zo goed gekozen is)  en deed zaken met de kooplieden van de V.O.C. Met specerijen en kruiden kon ze overheerlijk koken, maar ze hield haar recepten geheim. Kaatje trouwde niet, maar wachtte op haar geliefde, een stuurman op de vaart. Kaatje deed het goed, ze was welgesteld. 

Helaas werd ze op haar zestigste beroofd en vermoord. De daders zijn nooit gevonden. Later doken in verschillende Zuiderzeesteden haar recepten op. 

Veertien dagen na de dood van Kaatje, keerde haar geliefde weer. 

En dan waren er nog twee ooievaars. Het was jammer dat het een beetje regende, maar deze foto's zijn toch wel leuk, zo naast het haantje van de toren.

Oh ja en die sluis... die was er ook