Joods Historisch Museum: Roman Vishniac

Een expositie in het Joods Historisch Museum bezoek ik altijd graag.
In de eerste plaats omdat de tentoonstellingen nooit zo verschrikkelijk groot zijn. Van een hele grote tentoonstelling word ik altijd een beetje zenuwachtig. Ik mis het overzicht, ben bang dat ik van alles mis...
Dat is hier dus nooit het geval. De ruimte is niet heel groot.
In de tweede plaats zijn de tentoonstellingen altijd goed verzorgd, met veel informatie.
In de derde plaats wacht aan het eind in het restaurant altijd een overheerlijk stukje boterkoek of een gemberbolus.
En in de vierde plaats is het Waterlooplein dichtbij, het Rembrandthuis ook en de Hermitage. Wij zijn eigenlijk altijd met de fiets en kunnen dus van alles makkelijk bereiken in deze buurt. Niet alleen maar cultuur hoor, zomaar een beetje slenteren en winkeltjes vinden die ik nog niet eerder zag, is ook fijn.

Enfin, na deze lange inleiding laat ik een paar foto's zien van de tentoonstelling waar we deze keer gingen kijken. Foto's van de fotograaf Roman Vishniac. Ik had nog nooit van hem gehoord. Maar de foto op de folder sprak me aan. Ik houd erg van die oude zwart-wit foto's.
En wat een sfeer hè in deze foto. Daar kan ik echt heel lang naar kijken.
Vishniac  groeide op in Moskou, vluchtte in 1920 naar Berlijn en wist op tijd met zijn gezin naar Amerika te ontsnappen. Hij legde het Joodse leven in Oost-Europa tussen 1935 en 1938 vast. Maar ook het Berlijnse straatleven in de jaren twintig.
In Nederland fotografeerde hij in 1939 het joodse werkdorp Nieuwersluis in de Wieringermeer. Hier werden joodse jongeren uit de grote stad opgeleid voor het boerenbedrijf, zodat ze als pionier in Palestina vaardigheden tot hun beschikking zouden hebben. De foto op de folder is van dat werkdorp.
Waar ik trouwens ook nog nooit van had gehoord. 



Vishniac maakte voor en na de oorlog foto's in Berlijn. De laatste foto die ik laat zien is van een station in Berlijn eind jaren twintig.

Meer weten over het Joods Historisch? Klik.