Stille nacht

De vorige nacht heb ik buiten doorgebracht.
Voor alle duidelijkheid, Frits heeft mij er niet uitgegooid. Ik ging geheel vrijwillig.
Ik werd wakker om 2.34 uur en voelde eigenlijk meteen al dat het niks meer zou worden in bed.
Tja, ik ben helaas een ervaringsdeskundige.
Toch probeerde ik weer in slaap te komen.
Na een half uurtje ben ik een poosje gaan lezen. Dat hielp ook niet.
Soms ga ik dan wel eens in een ander bed proberen, op zolder, maar daar is het momenteel erg warm.
Volgende optie: eruit en iets gaan doen,  beneden.  Iets drinken, of een beetje bloggen of...
Toen bedacht ik ineens dat ik wel buiten kon gaan liggen. Met een dekentje of wat tegen eventuele muggen. Dat deed ik.
En het was..... heerlijk, echt heerlijk.
Hartstikke donker en zo ontzettend stil.
Niet alleen qua geluid maar ook volledig stil qua beweging. Geen blaadje bewoog, geen ritseltje, niks. Dat is best bijzonder, want het waait hier eigenlijk altijd.
Er waren heel veel sterren zichtbaar, prachtig. Ik bleef maar kijken.
Drie keer hoorde ik een vliegtuig overgaan. Eerst kwam het geluid, dan de lichtjes tot het geluid weer langzaam wegzakte en alleen de lichtjes nog een tijdje te volgen waren.
Ik woon vlakbij een spoorlijn en ook vlak bij de A7, maar het bleef heel lang stil. Pas om een uur of vijf hoorde ik de eerste auto's.
Toen had ik dus al die tijd liggen mijmeren en sterrenliedjes in mijn hoofd liggen zingen.
Heel langzaam werd het licht. Ik zag de sterren letterlijk verbleken.
Helemaal niet geslapen, maar dat gaf niet. Het was fijn!