Al vanaf het begin van de Corona-crisis heb ik foto's gemaakt van uitingen op straat, die te maken hebben met de crisis.
Vorige week zag ik dit bord. Groot! In Amsterdam.
Zelf was ik niet van plan om te gaan feesten als in 1999. Dat was voor mij een zorgelijk jaar, zeer zorgelijk.
Dit bord hing er ook:
Niet echt heel grappig vind ik. Schoonoudergrappen zijn toch zo langzamerhand wat passé, lijkt me. Als die van mij er nog waren zou ik ze graag bezoeken.
Maar het is wel leuk om te bedenken wat je het liefst zou doen als het voorbij is. Dingen die je nu niet kan doen. Dingen die heel normaal waren, waar je niet eens bij stil stond.
Enfin, dan kun je dus naar postcoronapost.com en dan komt jouw wens misschien op zo'n bord te staan.
Die van mij niet hoor. Ik ben al vreselijk blij dat er eindelijk een datum is, dat we weten wanneer we gevaccineerd worden. En daarna gaat het allemaal echt nog niet meteen zoals we willen, dat weet ik hoor.
Dus tot die tijd:
Hoe gek het ook nog mag worden, blijf gezond, blijf lachen.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop,dat cafeetjes met toiletten snel open gaan. Dan durf ik weer naar de markt
BeantwoordenVerwijderenOnbezorgd een terrasje pakken met een vriendin en uren kletsen, daar kijk ik naar uit :-)
BeantwoordenVerwijderenWeer eens lunchen met jou, lijkt me leuk.
BeantwoordenVerwijderenJa, het duurt nog even voordat alles weer als vanouds is. If ever. Maar die prik is het begin. Ik weet nu ook mijn datum.
BeantwoordenVerwijderenAls het kan zou ik weer uit eten gaan, lekker op een terras. Met manlief en de kinderen. En een feest geven, dat lijkt me ook fijn.
BeantwoordenVerwijderenLekker weer eens uit gaan eten met kinderen en kleinkind.
BeantwoordenVerwijderenEn eigenlijk zijn het de heel gewone dingen waar je naar uitkijkt hè... Gewoon de kringloopwinkel of de Hema inlopen als mij dat even leuk lijkt. Spontaan een stukje rijden ergens een stadje bezoeken en op een terrasje genieten...
BeantwoordenVerwijderenMet dierbaren aan een grote tafel eten, dat is wat ik het meest gemist heb! En tot die tijd gewoon positief blijven ( in het Nederlands 😉) dat lukt me ook wel.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk idee om dit soort uitingen zo te verzamelen! Ze geven ook een prachtig tijdsbeeld meteen.
BeantwoordenVerwijderen@Marieke: Mij ook, mij ook!
BeantwoordenVerwijderenGewoon door een straat lopen en zomaar bij winkels, restaurants en musea naar binnen kunnen stappen.
BeantwoordenVerwijderenGeen mondkapjes meer.........
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jullie een datum weten!
BeantwoordenVerwijderenEr is maar 1 ding dat ik echt mis en dat is Jasmine in het echt zien en knuffelen, dat ga ik dus als eerste doen als alles weer "normaal"is.
Daarna ga ik naar de bouw van ons huis kijken :-)
Ja een leven waarbij je niet bij elke stap moet denken, kan dit wel? Gewoon een winkel inlopen en even rondkijken, je niet verplicht voelen iets te kopen. Even spontaan bij iemand langs gaan....
BeantwoordenVerwijderenHoe vreemd het ook is, toch een mooi tijdsbeeld.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed bewaren, dit gaat tot onze geschiedenis behoren.
BeantwoordenVerwijderenDe spontaniteit terug, dat is waar ik naar verlang. Maar voorlopig blijf ik voorzichtig ook bij versoepeling. Zo zat ik niet als eerste bij de kapper, heb nog niet op afspraak gewinkeld, dat lijkt me helemaal niets. Zit zeker niet als eerste op het terras, terwijl we daar toch menig aangenaam moment doorbrachten. Begin mei en juni de vaccinatie. Maar een weekje later dan meneer F. daar ben ik al blij mee, dat we niet weken uit de pas lopen.
Schoonoudergrappen vind ik ook niets aan: mijn schoonmoeder is 26 jaar geleden overleden en schhoonvader afgelopen september.
BeantwoordenVerwijderenIk zou graag als alles voorbij is, op vakantie gaan met mijn ouders. Naar het geboorteland van mijn moeder, Luxemburg. En dan alle famillieleden daar weer te zien en te omhelzen. Mijn moeder heeft daar nog een broer en 2 zussen wonen.
Wat fijn dat jullie vaccinatiedatum in zicht is. Ik weet nog niets.
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat je meteen foto’s bent gaan maken van deze periode.
Lijkt me heerlijk om weer naar het theater te gaan, en uit eten.
BeantwoordenVerwijderenMaar spontaan een winkel inlopen zou ook heel fijn zijn, vooral als je ergens bent in een plaats waar je niet woont.
Ook ik kijk uit naar de vrijheid om spontaan dingen te kunnen doen zonder angst voor besmetting. Maar eerlijk gezegd, kom ik nu al weinig tekort. Wandelen, luisteren naar de zingende vogels, veel de natuur in, lekker eten, dansen door de kamer, fijne 1-op-1 ontmoetingen... En als er geen terrassen zijn, dan improviseer ik er wel eentje. Ik vind het leven nog steeds mooi genoeg om een aantal korte termijn- behoeften nog even te kunnen uitstellen, voor de goede zaak.
BeantwoordenVerwijderenVan dat gemiep over niet naar Griekenland kunnen snap ik dus geen snars, Wel van de stress bij ondernemers, die op het randje van faillissement zitten. Support your locals, daar probeer ik dan naar aan bij te dragen.
Wat een mooie reactie, ik ervaar het precies zo.
VerwijderenWat grappig dat daar een website voor is, ik ga er eens kijken. Hou wel van positieve quotes!
BeantwoordenVerwijderenGewoon eens iemand kunnen knuffelen, echt beetpakken. En dan vooral kinderen en kleinkinderen. Dat mis ik het meest.
BeantwoordenVerwijderen1999 was the year of my life, the very best.
BeantwoordenVerwijderenWe had a car and some clothes, stuff for cooking, petrol, water (and beer). And us.
Your post sounds like it was not so good for you?
I like my parents in law. Should FB them. FIL is what I hope Ingo will become... calm. I live with the most hectical man and his Dad was like that when working still, too. Since retired.... calm.
Great signs, let´s stay positive! (Sorry for being late)
Ik ben er nog niet uit wat ik het liefste zou doen wanneer de pandemie 'over' is.
BeantwoordenVerwijderen