Hars

Tsjonge jonge, wat een boek was dit. 

Een psychologische thriller wordt het genoemd. En hoewel ik niet erg van dat soort termen houd (literaire thriller!), zou het in dit geval wel eens kunnen kloppen. 

In ieder geval vond ik het boek heel erg spannend, leefde ik ontzettend mee met de hoofdpersonen, met alle drie. En kon ik met alle drie meevoelen, kon ik begrijpen hoe het zo gekomen is. 

Wie zijn dan die hoofdpersonen? 

Dat zijn Liv, een meisje van een jaar of zeven, haar vader Jens en haar moeder Maria

Ze wonen met z'n drietjes op het verlaten uiteinde van een eiland, waar verder eigenlijk bijna nooit iemand komt. Liv heeft gezelschap van haar overleden tweelingbroertje. In haar hoofd dan natuurlijk hè. 

Zelf is ze,  door haar vader, toen ze zes was, als vermist aangegeven. Niemand weet dat zij er nog is. De beide ouders zijn er van overtuigd dat alleen zíj Liv voldoende zorg en veiligheid kunnen bieden en Liv woont sindsdien in een container. Ze komt met niemand in aanraking en is niet eens ongelukkig. 

Ze helpt haar vader met het verzamelen, lees stélen, van meer en meer spullen en ze denkt dat het zo hoort. Het huis wordt voller en voller en tegelijkertijd wordt moeder dikker en dikker en blijft vooral in bed. 

En dan komt de grootmoeder op bezoek. 

Het boek is een thriller, maar ook een roman. Het is het verhaal van lieve mensen. Mensen waar dingen mee gebeurd zijn die consequenties hebben.  Een verhaal  dat me vandaag de dag niet eens onwaarschijnlijk voorkomt. Er zitten een paar heel akelige zaken in hoor, je moet er tegen kunnen....

'Spannend, grimmig, verontrustend en liefdevol', staat op de kaft. 

En dat klopt!!!!