Wedden dat iedereen die hier leest, meteen weet wie hier zo fraai is afgebeeld.
In mijn geval precies zoals ik me de man herinner. Met dat scheve lachje. Wat een goed beeld zeg!
Ik zag ook nog de naam van het pad in dit plantsoentje en toen was het helemaal duidelijk.
Het is natuurlijk Simon Carmiggelt. En op het bordje lees ik dat hij al 36 jaar dood is. Dat had ik niet gedacht!
Er schoten meteen allerlei herinneringen door mijn hoofd.
Dat hij columnist was bij Het Parool, maar die krant lazen wij toen niet.
Ik had wel een bundel Kronkels.
Dat hij de uitzending van de Vara afsloot met het lezen van een Kronkel en dan hoorde je muziek: In a sentimental mood. Denk ik.
Dat zijn vrouw Tiny heette en er was iets met een verhouding met Renate Rubinstein. Er was ook iets met het verzet. En hij schreef teksten voor Wim Kan.
Dat schoot me allemaal te binnen toen we daar liepen op weg naar het Rijks.
Toen vond iedereen Carmiggelt geweldig. Ik ben benieuwd of dat nog zo is. Dus ik ga eens even op zoek naar zo'n bundel in de bieb. Kijken of het inmiddels gedateerd is, maar ik denk het niet. Hij was echt een grootheid.
Nb: Charlie meldt in de de reacties dat de maker van het beeld Kees Verkade is. En ze heeft gelijk, dat had ik er wel eens even bij mogen zetten. Bij dezen dus. Kees Verkade.
26 opmerkingen:
Ik vond het heerlijk om al zijn kronkels te lezen. We hadden verschillende pockets met zijn verzamelwerken. Ik vraag me nu af waar die gebleven zijn.
Ach ja, Carmiggelt. Ben benieuwd of je hem gedateerd vindt.
Ik heb ze even snel geteld, 17 pockets staan er hier in de kast van hem en ik herlees ze nog regelmatig. Dat ik "fan" was moge duidelijk zijn. Heerlijk vond ik zijn afsluit verhaaltjes op T.V, ik bleef er voor op!
Groet, Veronique.
Carmiggelt, wat een karakteristieke kop! En zijn stem zou ik uit duizenden herkennen.
Heerlijk leeswerk: de kronkels.
Wat een mooi beeld en goed gelijkend van de hand van Kees Verkade. Veel herdenkingsbeelden van bekendheden lijken zo slecht volgens mij. Bij ons thuis waren we ook grote liefhebbers van zijn werk. Ik heb zelfs nog “bandjes” met opgenomen tekst over Simon Carmiggelt!
Een prachtig beeld. Carmiggelt, Ach ik las ook zijn kronkels. ❤️
Ik had de tekst nog niet eens op mijn schermpje gescrolld of ik dacht: "Hé, Carmiggelt!" Mooi beeld van hem.
Zo maken ze ze niet meer. Alweer 36 jaar zonder Carmiggelt, het is toch behelpen :-)
Charlie, ik zet de naam van maker er nog even bij. Want het is een prachtig beeld. Dankjewel.
Ach, wie van onze generatie kent hem niet. De man wist met zijn stem een bepaald sfeertje op te wekken. Af en toe lees ik nog wel eens een kronkel (voorbeeld voor schrijfcursus) en dan hoor ik ook zijn stem.
Prachtig beeld. Hier komen ook de herinneringen boven
Het waren leuke stukjes die hij schreef, je hield er altijd een glimlach aan over.
Even geteld in m'n boekenkast: 44. Lang niet allemaal gebonden want dat vond ik vroeger te duur, dus een deel is stuk gelezen. Groot fan dus
Sommige dingen zullen gedateerd zijn. Maar de mensen die hij beschrijft lopen weer in verjongde vorm rond. Hij blijft actueel, net als Annie M.G.
Crooked smiles are the best!
Hijzelf zat volgens mij niet in het verzet, hij zat nog op de middelbare school, maar zijn oudere broer wel en is vermoord door de nazi's.
Dit klopt niet, anoniem. Hij was van 1913.
Mijn moeder heeft een aantal van zijn pockets. En ik herinner me vaag hoe hij - met sigaret en muziekje de dag afsloot. Later over zijn levensloop gelezen. Markante man. Net zijn Wikipedia pagina gelezen.
Vond hem ook altijd wel om aan te horen, maar hij keek altijd zo in en in treurig.
Mijn ouders luisterde ook graag naar zijn verhalen.
Mijn opa had een meubelzaak op loopafstand van zijn woonhuis, en op zijn rondjes door de stad kwam hij wel eens bij opa even zitten.
Waarschijnlijk heb ik hem daar ook wel eens gezien.
Ja, het beeld is echt Carmiggelt, met dat typische lachje.
An animated sculpture
Simon Carmiggelt wie houdt er niet van deze man.
Een van de mooiste dichters en verhaaltjes schrijver. Hans
Het is een prachtig beeld en heel knap van Kees Verkade om zijn karakter in dat
beeld te leggen. Als ik er naar kijk hoor ik Carmiggelt spreken, en zijn mimiek
was ook altijd heel treffend.
Het beeld is inderdaad meteen herkenbaar! De kronkels laatst herlezen; nog steeds leuk en ontroerend! Ik denk dat ik het boek van Rubinstein over hun relatie ook nog wel heb staan...
Een reactie posten