Oog in Oog

 'Oog in Oog' , zo heet de tentoonstelling in het Allard Piersonmuseum. En die gaat over mummieportretten uit het oude Egypte. 

Huh, mummieportretten?

Ja zeker, mummieportretten. Dat zijn op hout (en soms op linnen) geschilderde portretten. Erg oud en gemaakt in Egypte gedurende de Romeinse periode. 

Die portretten werden dan op de mummie bevestigd. 

En zo sta je in het museum letterlijk Oog in Oog met de geportretteerden. 

Heel erg leerzaam natuurlijk. Want het gaat ook over de makers, over de ontdekkers, de kleding, de navolgers. 

Er zijn wereldwijd heel wat van deze portretten en hier in het museum, op deze tentoonstelling achtendertig. 

De oudst bekende, realistisch geschilderde portretten. 

Achtendertig mensen...

Ik vond het erg leuk dat er een lijn getrokken wordt naar 'moderne' portretkunst. 

Bijvoorbeeld naar Charly Toorop en Paula Modersohn-Becker. Beiden net aan de orde geweest in mijn cursus. 

Links Modersohn, rechts Toorop

Ik houd binnen de schilderkunst erg van portretten, dus dit was echt spekkie voor mijn bekkie. 

En dan was er nog een mummie. Een mummie van een kind. Een kleine jongen uit de eerste eeuw na Christus.

Ik vond het opvallend hoe voorzichtig het Allard Pierson er mee omgaat. Je wordt er van tevoren attent op gemaakt dat er zich achter een wand een mummie bevindt en je hoeft dus niet per se te kijken. 

Het woord mummie,  zeggen ze,  is niet onomstreden en het gebruik er van,  doet vaak geen recht aan waar het om gaat: een menselijk lichaam, behandeld en voorbereid op een leven in het hiernamaals. 

En als je er over in gesprek zou willlen dan kan dat . 

Het lichaam van het kind is recent onderzocht en op basis van dat onderzoek is een gezichtsreconstructie gemaakt. Gebleken was dat het kind jonger was dan het mummieportret deed vermoeden.

Ik vond het een interessante tentoonstelling. Erg de moeite waard.