Dit is Pinkie. Poes Pinkie.
Het is een Gouden boekje en al in mijn bezit sinds... nou ja, dat weet ik eigenlijk niet, maar het boekje verscheen in Nederland in 1953.
Misschien dat ik het toen al kreeg, maar het kan ook wat later zijn geweest.
Nog wat later, ik denk in 1957, kregen wij een poes.
Haar naam werd Pinkie. Natuurlijk werd haar naam Pinkie.
Ze was erg mooi vonden wij. Ze was zwart, maar met een wit befje, witte puntjes aan haar oor en vier witte sokjes.
Superlief was ze ook.
Pinkie zat graag op schoot en ik vond het heerlijk om haar op schoot te hebben.
Toen we verhuisden naar T. ging Pinkie mee natuurlijk. Ik weet nog dat ze eerst een tijd binnen moest blijven in onze nieuwe woonplaats en op het nieuwe adres. Na een paar weken mocht ze naar buiten met... boter aan haar pootjes.
Weer een paar jaar later werd Pinkie ziek en ging dood. Ik was daar heel verdrietig over, miste haar.
En toen op een dag, kort daarna, kwam er een magere, rooie kat aangelopen. Die kwam iedere dag terug en we konden er niet achter komen wie die kat miste. Helaas, toen mijn ouders hadden besloten dat die rooie mocht blijven, toen er een mand was gekocht, een bandje en kattenvoer enzo, toen bleek ik ineens ontzettend allergisch te zijn.
Niet een beetje, niet alleen wat niesen of zo, maar zo dat ik er ziek van werd. Ik denk nog steeds dat het een psychische reactie was op dat verdriet. De rooie ging naar een ander adres.
Tot op de dag van vandaag, zou ik heel graag een poes willen hebben. Maar ik durf het echt niet aan.
Later hebben wij een hond gekregen. Mijn tweede huisdier. Onze onvergetelijk Mac, een kooiker. Vijftien jaar hebben we met en van hem genoten. En als je aan de zijkant kijkt, zie je, onder labels, de naam Mac (Kooikerhondje). Ik heb het hier best vaak over hem gehad. Terecht!
Over huisdieren van ándere bloggers kun je hier lezen. Dit is onderdeel van de door Elizabeth georganiseerde bloghop: Favorieten 2025
21 opmerkingen:
Ik ook, superallergisch. Ben een hondenmens geworden. En heb even teruggelezen over Mac, wat een lieverd!
Hier komt elke ochtend een kat een paar brokjes halen.Zo leuk,toch nog even een tuindier aaien
Mijn kattenallergie is dusdanig erg dat ik van de test alleen al bijna onderuit ben gegaan. Gelukkig had ik die dag al anti-histamine genomen.
Ondanks die allergie ben ik geen hondenpersoon geworden.
Maar een konijn, marmot of hamster kan ik niet zomaar voorbij lopen zonder even tegen te kletsen.
Waarom boter onder zijn pootjes?
Ik ben voor alles allergisch, maar gelukkig niet voor katten...
Dat zou de kat helpen de weg terug te vinden.
mogge Bertiebo
moet naar zijn , zeker voor een kind , niet begrijpend hoe dat toch komt , allergie voor in dit geval een kat
geniet de dag
ha bertiebo,
ja... vreselijk als je allergisch bent.
Ik zou dolgraag een kat willen, maar henry is allergisch.
Gelukkig pas ik zo nu en dan op Jaapje, de kat van de achterbuurvrouw.
En dat Kooikertje... Ik vind ze zo mooi en zo schoon!!
Prettig weekend van Marlou
Katten zijn veruit favoriet zo te lezen bij diverse dames. Een kooiker, onze dochter heeft er ook één, leuk hoor en zo aanhankelijk
Wat vervelend dat je allergisch bent, je hoort dat best vaak, mijn dochter ook maar heeft toch een poes, het scheelt wel welk ras. Van haar eigen poes heeft ze weinig last maar bij een vriendin met poezen juist heel veel.
Jakkes wat naar zo'n allergie.
Naar zo'n allergie, zeker voor een kind. Ik snotter van poezenharen, maar word gelukkig niet ziek. Mijn eigen poezen ben ik op zich wel gewend, maar ga ik ergens op visite waar katten zijn, dan ga ik niezen en krijg ik dikke ogen.
Jammer dat je ineens een allergie had. Leuk dat je zoveel plezier aan de Kooiker hebt beleefd. Het boekje van Pinkie is schattig. Roept herinneringen op
Och ja, boter aan de poot en in een spiegel laten kijken, dat zei mijn moeder over katten die je voor het eerst naar buiten laat in een nieuw huis :-) Bijzondere herinneringen in je blog. Zo jammer, dat je zo allergisch bleek te zijn!
Pinkie and Mac clearly left deep pawprints on your heart, and the love you shared with them still glows through every word
I was never allowed a cat and after I saw how my friend´s cat grew older and finally had to be put to sleep, I don´t want a pet anymore... that was last year and ever since I stopped begging Ingo...
Ach, daar is Pinkie, ik had dat boekje ook en wel meer Gouden Boekjes. Stom genoeg heb ik ze niet bewaard. En een Kooiker is een van de leukste honden. Wij hebben vroeger thuis altijd poezen gehad. Zelfs een duo dat we Porgy and Bess noemden. Logisch dat ik zelf ook eentje nam toen ik zelfstandig ging wonen. Dat van boter aan de pootjes wist ik niet.
Deze favorieten-hop is alleen al leuk om te ontdekken hoe mensen hun dieren noemden. Porgy en Bess... superleuk!
Herinneringen aan huisdieren levert een mooi blog op.
Wij hadden toen onze kinderen klein waren ook een Kooiker een ras zuivere met stamboom. Zijn naam was Stoffel. Genoemd naar Stoffel de schildpad, omdat hij de langzaamste uit de nest wat, maar dat is aardig bijgetrokken. Mijn ouders hadden vroeger een hond die Pinkie heette, een Pekingnees was het. Toos.
Ach ja, dat boekje herken ik. Wat jammer dat je allergisch bleek voor poezen. Gelukkig was je dat niet voor jullie lieve hond.
Oh, dat je toch zomaar allergisch werd.. Het zou best kunnen van verdriet. Dat is echt de keerzijde van het hebben van een huisdier. Het hakt er flink in!
Geweldig boekje laat je zien; wie kent het niet...
Een reactie posten