Tot ik de begeleidende tekst las. 
Het is een gedicht: Het Tij.
Van Wilco van Hoogdalem. Toen ráákte het me!
Het tij.
Rimpels in het zand, het grijs van de Schelde,
soms wild en ruw, soms spiegelglad.
Stoer.
Het DNA van Terneuzen.
Al die dingen in dit stuk steen.
Ik vind Terneuzen niet mooi.
Ik vind het wél leuk om er te zijn. Mooi om te zien hoe het er nu is en te denken o ja, dat was daar en in die straat woonde die en die.
Maar het gebied aan de Schelde, de haven, de dijk, de geur, de lucht... ja dat gedeelte vind ik wel mooi.
En het DNA van Terneuzen, zit ook een beetje in mijn DNA.
Toen ik me omdraaide, ik stond laag, zag ik de bovenkant van dit schip boven de dijk uit torenen. Ik heb gerend om een paar foto's te kunnen maken.
Rennen ja, want je zou het misschien niet denken hè, maar zo een gaat hard hoor, erg hard
Schitterend om te zien!!!
Het schip heet Ever Glory. Ik heb even gegoogeld en het schip was (die middag dat ik het zag op 09-09-'25) op weg naar Hamburg.
Als ik in Terneuzen zou wonen met uitzicht op de Westerschelde, deed ik niks anders meer dan schepen spotten, denk ik. Je kunt zelfs zien wat de snelheid is, evenals de exacte koers.
4 opmerkingen:
Een kunstwerk wort idd soms mooier als je de gedacht en de maker erover weet. Boten kijken is ook mijn liefhebberij als ik in Zeeland ben.
Er zijn zelfs overkappingen bij Ritthem voor mensen die schepen fotograferen. Kun je zitten,kijken en vastleggen
Even weg, naar de Parkkade, schepen kijken. We deden het vroeger regelmatig. Altijd goed voor een opgepepte dag. Dus ik begrijp je heel goed. 🚢🛳️⛵🍀👍
Jullie hebben weer veel mooie dingen gezien en beleefd in het Zeeuwse.
Het is hier ook echt bijzonder!
Een reactie posten