Voor wie het even is vergeten: een haiku is een dichtvorm en die komt uit Japan.
Zo'n haiku is aan regels gebonden. Het gedichtje moet uit drie regels bestaan. Niet meer en niet minder. De eerste regel moet dan vijf lettergrepen hebben, de tweede regel zeven en de laatste regel weer vijf.
Dat is het.
Ik heb het vroeger vaak met kinderen gedaan op school. Daar kwamen soms hele mooie haiku's uit.
Déze twee (ik heb natuurlijk wel even geteld hè),vind ik echt geweldig. Ik zag ze in het SieboldHuis (Japanmuseum) in Leiden.
Een grondzonnetje... wat prachtig bedacht en duizend zolen weerstaan, ja dat doen ze.
Allemaal grondzonnetjes die die duizend zolen hebben weerstaan.
Ik zag ze in Leiden, maakte een foto en heel kort daarna maakte ik weer een foto:
Sneeuwklokjes! Madeliefjes en sneeuwklokjes op één dag.
Madeliefjes doen denken aan de zomer en sneeuwklokjes zijn voor mij een voorbode van de lente. En dat terwijl de winter nog helemaal niet is begonnen.
Ik vond het bijzonder, het léék me bijzonder. Maar misschien is het dat wel helemaal niet hoor. Mischien is het gewoon heel gewoon.
8 opmerkingen:
Lijkt me toch niet gewoon, sneeuwklokjes en madeliefjes. Prachtige haikoe's!
Dat maakt de dag helemaal vrolijk.
Niet kapot te krijgen die bloemetjes...
Here no more flowers and right now 3C.... brrr....
In de tuin staat nog een enkele boterbloem
Gedichten maken met kinderen roept bij mij mooie herinneringen op. Ooit liet ik ze schrijven op een speciaal tafelblad en zo ontstond er een gedichtentafel.
En bij de sneeuwklokjes liggen blaadjes van de ginkgo op de grond, de oudste boom ter wereld. Je betrapte het eeuwige leven!
Mooie haiku's, mooie dappere bloemetjes.
Een reactie posten