Zusters

Toen we laatst aan de wandel waren in Enkhuizen, echt een historische stad, leek die historie heel even tot leven te komen.

Ik kreeg echt een beetje het gevoel dat ik in een andere eeuw terecht was gekomen. Dat was toen ik nog niet door de lens van mijn camera keek. Toen ik dat wel deed werd vrijwel meteen duidelijk wie ik daar zag. En dat werd nog duidelijker toen ze dichterbij kwamen. 

Ik vroeg de vrouwen wie ze waren en ze wilden daar best over te vertellen. Graag zelfs. 

Het zijn zusters van Moeder Teresa en toen ze dat zeiden herkende ik het ook eigenlijk wel. Dat blauw met wit. 

Het bleek dat ze in Amsterdam,  in de Jordaan, een klooster hebben.  Het is ook echt een kloosterorde, met vestigingen wereldwijd. Missionaires of Charity

In Amsterdam doen ze mooie dingen voor mensen die dat nodig hebben. Zo worden er maaltijden geserveerd op bepaalde tijden en er wordt een luisterend oor geboden. 

De drie zusters die ik sprak doen dat. Ze komen uit verschillende landen en brachten, net als wij, een bezoek aan Enhuizen. 

We hadden een interessant gesprek en ik nam me voor om eens te gaan kijken naar dat klooster in de Jordaan, in de Egelantierstraat. Dat deed ik deze week. 

De straat was uitgestorven, de deur dicht. Ik was er ook maar op de bonnefooi naar toe gelopen. 

En nu ben ik dus eigenlijk nog steeds verbaasd. Een klooster? In de Jordaan? Dat had ik nou echt nooit verwacht. Ik denk dat ik nog eens terug ga.