Guus Luijters en Aline Pennewaard hebben de afgelopen jaren de namen en de foto's verzameld van de bijna 18.000 tijdens de Tweede Wereldoorlog gedeporteerde en vermoorde kinderen uit Nederland. Zij hebben van 3000 kinderen een foto achterhaald, waardoor deze kinderen weer een gezicht hebben gekregen en er iets van hun identiteit is hersteld. (tekst op de achterkant van de flyer)
De tentoonstelling van deze foto's is in het Stadsarchief Amsterdam, nog tot 20 mei. Die grote hoeveelheid foto's is indrukwekkend. Ik was ook onder de indruk van de film die er vertoond wordt en waardoor je van een paar kinderen wat meer te weten komt.
En het meest werd ik geraakt door het verhaal van Sientje Abram. Aan haar bestaan namelijk geen herinneringen. Haar ouders, haar drie broers, ooms, tantes, neven, nichten, klasgenoten... iedereen die haar heeft gekend is vermoord. Er bestaat geen foto van haar. Niets, helemaal niets, herinnert aan Sientje Abram.
'Maar in haar haar droeg ze een strik' zegt Guus Luijters, 'zo'n grote. Zeker weten'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten