Springsnow

Toen Lidwien op Facebook meldde dat zij een wandeling aan het maken was van 8,5 kilometer in Amsterdam getiteld 'Catch the Springsnow', werd ik nieuwsgierig. Ik zocht het op en het blijkt dat lentesneeuw een fenomeen is. De 75.000 (!) iepen in Amsterdam verspreiden hun zaadjes. Bij mooi weer en een windje, zweven, dwarrelen en wervelen die zaadjes door de lucht: springsnow.
Wel, gisteren hadden we mooi weer en een windje te verwachten en dus gingen we de route niet lopen, maar fietsen.
We begonnen bij Eye. Daarnaast is als een eerbetoon aan DE boom van Amsterdam een iepenarboretum aangelegd, met alle 32 in Amsterdam voorkomende iepen. Zo leuk en een prachtig plekje daar aan het IJ.

Daarna gingen we naar het Tolhuis, vlakbij, om de imposante Tolhuisiep uit 1906 te bewonderen. Heel vaak waren we daar langs gereden, maar de boom was ons helaas niet eerder opgevallen. Nu wel. En ja hoor, het sneeuwde.

We staken over met het pontje en fietsten langs het station, de bibliotheek en het Nemo naar het terras van Hannekes Boom. Daar hebben we heerlijk gezeten, een broodje gegeten en natuurlijk de iepen bewonderd.

Toen hadden we nog maar een heel klein stukje van de route afgelegd (we waren ook nog een flink stuk verkeerd gereden) , maar we moesten het al opgeven vanwege een andere afspraak. Met onze kleindochter!
Maar superleuk, we gaan de route zeker nog eens afmaken. Dan zullen we de hoogste en de scheefste en de oudste zien. En een iep in een grachtentuin,  om dan te eindigen in de Hortus Botanicus.

En dan nog dit: de Amerikaanse schrijver John Green raakte tijdens zijn verblijf in Amsterdam zo onder de indruk van de lentesneeuw, dat hij het fenomeen verwerkte in zijn boek: Een weeffout in onze sterren. Het boek wordt dit jaar verfilmd.
Je snapt natuurlijk wel welk boek ik straks ga aanvragen in de bieb!