Diana

 Al weer lang geleden kwamen zij en haar man in ons rijtje wonen. Haar kinderen waren die van ons net een stapje voor, maar er was veel contact over en weer. Over de kinderen.
Later werkten we allebei en hadden daar aan elkaar best veel over te vertellen. Zij breide een keer een geweldige trui voor mijn dochter. Want naaien en breien, ze was er heel goed in. Haken niet, maar dat leerde ze een jaar geleden toen we samen een haakcursus deden.
Ze leefde mee toen mijn ouders overleden. Zij kreeg een kleindochter en nog een en wist precies hoe het voelde toen wij een kleindochter kregen.  Ze las altijd mijn blogs en reageerde, schriftelijk niet zo vaak maar wel vaak mondeling en telkens bleek dat  ze alles had gelezen.
Ze was een behulpzame, lieve vrouw. En een stoere, dappere vrouw, die in haar leven veel meemaakte.
Drie en een half jaar geleden werd ze ziek. En hoe ze met haar ziekte omging dwong bewondering af en niet zo'n klein beetje. Positief en optimistisch, dat was ze. Altijd tot in de puntjes verzorgd en vol leven. Tot het echt niet meer ging.
Zij en ik waren precies even oud. In hetzelfde jaar geboren en ook op dezelfde dag.
Diana overleed gistermiddag en ik zal haar verschrikkelijk missen.