Ik sta vooraan en achter mij ontwikkelt zich het volgende gesprek:
Echt niet?
Nee echt helemaal niet
Ja maar echt écht niet?
Nee, het kan me niks schelen. Je zal altijd mijn beste vriend blijven. Dat gaat nooit veranderen.
Maar je was toch verliefd op me?
Ja, in groep 8. Ik vind je wel lief, maar dat is het.
Nou ik ben wel blij hoor en ook dat ik het op school heb gezegd
Ja goed gegaan. Niemand zei er iets van
Nou alleen nog thuis zeggen
Ah joh, dat zal ook wel meevallen
Ja
Een jongen en een meisje. Ik wilde niet omkijken, maar toen het licht groen werd, fietsten ze me voorbij.
Ik gok dat ze een jaar of vijftien, zestien waren.
De tijden zijn toch veranderd dacht ik.
Op de Pabo heb ik nog eens (met twee anderen) een werkstuk gemaakt over homofilie. Ho-mo-fi-lie, het woord alleen al...
Gingen we allerlei mensen interviewen, ook op een middelbare school
Maar we moesten wel eerst aan de docent vragen of we de vragen die we hadden bedacht ook wel echt mochten stellen.
Tja, de tijden zijn veranderd. Denk ik. Hoop ik.
En toch las ik gisteren in een tijdschrift over twee mannen die niet hand in hand lopen op straat . Niet omdat ze dat niet willen, maar omdat ze dat niet durven.
8 opmerkingen:
OP school vertellen is ook een gok. Het kan in pesten ontaarden
Ik denk dat ze het thuis eigenlijk allang weten. :-)
Ja, het lijkt een vrij land, maar helaas is de realiteit nog vaak anders. Mijn zoon weet daar ook alles van.
Er is wel veel veranderd, maar nog altijd niet genoeg. Het blijft knokken.
Ik heb op school eigenlijk nooit de aandacht gevraagd en medegedeeld dat ik op jongens val ;) dus waarom zou een jongen die op jongens valt of een meiske die op meiske valt dat eigenlijk wel moeten doen? Vraag ik mij zomaar in ene af. Zolang er maar liefde is...dán is het helemaal goed!
Wat een bijzonder gesprekje om mee te mogen ervaren.
Wat een mooi bericht ...
Ik heb vanaf mijn achttiende altijd vrienden gehad die homo zijn, voor mij is het de normaalste zaak van de wereld. Helaas is dat niet voor iedereen zo. Toevallig dit weekend met onze kinderen daar een heel gesprek over gehad. Het schijnt zelfs in een dorp als Stolwijk nog moeilijk te zijn als je anders geaard bent. Droevig.
Een reactie posten