Koude douche

Toen we ons huis kochten, zat er al een badkamer in. Groen met wit en een bad. Geen aparte douche. We hebben het daar achttien jaar mee gedaan en hadden met de kinderen veel plezier van het bad. Maar toen de kinderen niet meer bij ons woonden, waren we de donkergroene kleur zat en het douchen in het bad ook. Tijd voor een andere badkamer. Tegels uitzoeken, besluiten dat het bad weg moest. Kiezen voor een stoomdouche.
Bij die badkamer zijn er nogal wat fouten gemaakt. Er werd ook niet goed gewerkt. En een grote fout van mezelf, namelijk dat ik de tegels koos en ze vanaf dag een niet meer mooi vond. Een bidet dat eigenlijk bijna niet werd gebruikt. Nou ja ik ben er nooit blij mee geweest. Ondankbaar mormel dat ik ben.
Maar nu na bijna twintig jaar mochten we van onszelf een nieuwe badkamer. Hoera!
Gezien onze vorige ervaring verheugde ik me niet echt op het uitkiezen en het plaatsen.
We gingen eerst wat rondkijken. Waarna we uiteindelijk uitkwamen in een grote, ook landelijk bekende, keuken-badkamerzaak.
En daar werden we meer dan voortreffelijk geholpen. Urenlange sessies echt, er is veel tijd geïnvesteerd in ons.
Alles werd getekend op de computer, zodat we ook zo'n fijn, duidelijk beeld kregen.
'Hebt u hier aan gedacht, mevrouw, meneer?  Kopje koffie/thee erbij? '
We bereidden ons ook voor op de toekomst door alles zo makkelijk mogelijk te maken qua instap en hoogte en een zitje en zo.
Kortom het ging allemaal heel goed en  een paar maanden geleden waren we zover dat het koopcontact kon worden getekend. Een flink bedrag, maar ja, dan waren we de rest van ons leven ook klaar.
'Wie gaat er tekenen?', vroeg de man die ons al die tijd zo goed had geholpen.
Ik had de pen al in mijn hand, maar op het laatste moment zei ik tegen mijn man  dat hij het maar moest doen.
Die keek nog eens goed en zag dat het hele bedrag, alles dus, van tevoren betaald moest zijn. Eerst 10% en dan de rest bij oplevering van het materiaal. Dus nog voor er ook maar iets gedaan zou zijn. Zodat je eigenlijk geen poot meer hebt om op te staan als er iets niet goed zou zijn.
Dat ging Frits te ver, veel te ver.
'Oh' zei de verkoper, 'dat moet ik dan even met mijn baas bespreken' en hij verdween een half uur.
Toen hij terug kwam en meldde dat zijn baas onbereikbaar was spraken we af dat hij er na het weekend bij ons op terug zou komen.
En sindsdien hebben we nooit meer iets gehoord. Gewoon helemaal niets!!!!
Dat is toch wel heel bijzonder, vind je niet?
Het is nu een maand of twee geleden. Na twee weken hadden we al besloten dat we niet zelf gingen reageren en dat als we nu nog wat zouden horen, we beleefd zouden bedanken.
Maar niets gehoord dus. Een bizarre koude douche!