De stad blijft altijd trekken en we willen er ieder jaar minstens een keer zijn.
Ik denk dat ik wel in Engeland woonde hoor, in een vorig leven en dat ik dan ook heel vaak in London was.
Anders kan ik ook niet verklaren dat ik me daar zo thuis voel op de een of andere manier.
Dat gevoel is er altijd meteen zodra ik uit de trein stap, de geluiden hoor en de taal. Zodra ik de geur ruik, de borden zie, de reclames en wat later de tube, de huizen ...
Tja, wat doe je er aan? Gelukkig niks, helemaal niks.
Maar nu was het spannend of het door zou kunnen gaan. Er waren gezondheidsperikelen. Eerst kon ik nauwelijks lopen en ja dan kan ik natuurlijk bij goed weer op Russel Square gaan zitten of ergens uitgebreid thee drinken met een scone, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling van zo'n reisje.
Behalve de spierreuma gooide ook een abnormale bloeddruk bijna roet in het eten. Maar dankzij het wondermiddel en een extra pilletje, was dat heel redelijk opgelost.
Donderdagavond wist ik nog niet of ik het zou redden, maar vrijdagmorgen ging het allemaal wel, dus we gingen.
En... het was heerlijk. As always.
Andere jaren stonden we meestal al om een uur of half negen na het ontbijt buiten en sjouwden de hele dag door, tot 's avonds laat.
We doorkruisten de stad en liepen en liepen. Dat deden we nu weer, maar in een beduidend rustiger tempo, niet zo vroeg beginnen en niet zo laat stoppen. Vaker een tijdje zitten. Best lastig in mijn geval, maar het lukte.
Maar er hing wel een zwart wolkje boven mijn hoofd en dat van Frits, want er moesten nog meer onderzoeken worden gedaan. Meer bloedonderzoek, maar vooral een leveronderzoek. Meteen bij thuiskomst zou dat moeten gebeuren.
Het was niet dat we er de hele dag aan liepen te denken, maar wel met enige regelmaat. Kortom het was anders dan anders.
Normaal gesproken wil ik zelf wel in zo'n paal in de underground gaan hangen, maar de vreugde die dit meisje wél uitstraalde, was bij mij iets minder. Tja en dan kun je jezelf toespreken of je laten toespreken, maar dat helpt niet altijd.
Enfin, gistermorgen waren de nieuwe onderzoeken en gisteravond belde mijn huisarts zelf op om me enigszins gerust te stellen. Wat ik echt superlief van hem vond.
En nu... ha, we moeten maar snel weer boeken!
16 opmerkingen:
Wat jij met Londen hebt, heb ik met Parijs. Heerlijk om heen te gaan. Minder fijn zijn jullie gezondheidsperikelen. Wat moeilijk als dat zo ineens opsteekt. Ik wens jullie veel sterkte!
Ik zit hier diep donker groen achter mijn pc :-)
Wat fijn dat jullie toch konden gaan!
En dat nieuwe reisje boeken zou ik zeker doen, genieten zolang het kan.
Ik heb datzelfdemetParijs en gelukkig woon ik er nu dichtbij, nouja maar 2uur met de trein. Sterktemet de gezondheidsperikelen, tot nu gaat het ons voorbij........
Hèhè, fijn dat het weer wat beter gaat en heel goed dat jullie het wat rustiger aan hebben gedaan maar toch ervan konden genieten. Sterkte verder.
Dat was zeker heel lief van je huisarts. Hoop dat het allemaal meevalt.
Heerlijk om met enige regelmaat naar je lievelingsstad te kunnen gaan.
Hier is dat Kopenhagen, en daar gaan we ook regelmatig naar toe.
Goed dat jullie er toch hebben van genoten. Zorgen om de gezondheid kunnen vaak heel overheersend zijn en dan vergeet je wel eens te genieten van het hier en nu. Veel sterkte nog!
Fijn zo'n meelevende huisarts. Hoop op een goed vervolg.
Ons hart gaat sneller kloppen van Liverpool, kan mij dus helemaal vinden in je verhaal.
Fijn dat je een prettige huisarts hebt!
Ik was er pas 1 keer, in Londen, en dat is ook al weer heel lang geleden. Qua grote steden verdelen we onze tijd over de plekken waar onze jongens wonen: Riga en Brussel. Ook mooi :-)
Ja Engeland, ik snap heel goed wat je bedoelt , maar dat je nu ineens in een medische mallemolen ben terechtgekomen vind ik heel naar voor je.
Hou je goed Bertie ...
Liefs,
Mapi
Ook al moest je kalmer aan doen,die ervaringen in Londen komen bij alle andere mooie herinneringen. Sterkte met het medisch gebeuren
Weet je wat ik knap van je vind? Dat wij als lezers het niet door hebben dat je er een paar dagen tussenuit geweest bent. Waardeloos, die gezondheidsproblemen. Daar wil een mens helemaal niet aan. Goed hoor, dat jullie toch zijn gegaan en ook genoten hebben.
Lastig om ondanks je zorgen rond je gezondheid toch optimaal te genieten... hopelijk snel duidelijkheid en voorál dat het snel weer beter met je gaat! (En een nieuwe kans op een paar dagen Londen!!)
Wat fijn dat het toch door kon gaan. Heerlijk als je zo kunt genieten van een stad. En wat lief dat de huisarts je belde om je gerust te stellen! XX Esther
Fijn dat jullie hebben kunnen genieten van jullie favoriete stad. En wat hebben jullie een schat van een huisarts die even belt. Sterkte met de gezondheidsproblemen.
Heerlijk zeg.
Ik hoop dat jullie nog heel vaak (en samen) kunnen genieten van een bezoek aan Londen. Bijzonder om zo'n band te ervaren!
Ik ken Londen uit de tijd dat mijn zusje er woonde en werkte, ook heel speciaal.
Je huisarts is uit het goed hout gesneden. Ik duim hoor!
Een reactie posten