Schaartje

Eindelijk had ik bedacht dat ik de drie knopen die van Anna's dekbedovertrekje af waren, er weer op zou naaien.
Ik haat naaien en ik ben er niet goed in,  maar vooruit, een knoop aanzetten zou me nog wel lukken en drie ook.
Je gelooft het vast niet , maar ik heb het gepresteerd om de eerste knoop aan de verkeerde kant er aan te zetten. Niet uit slordigheid, maar door gebrek aan ruimtelijk inzicht.
Gelukkig kwam ik er al na één knoop achter. Dus ik zette eerst de andere twee er aan op de goede plaats. Tja en toen moest die eerste er weer af. En dat was een probleem. De knoop zat echt stevig en ik was bang dat ik in de stof zou knippen, met de grote schaar die ik had gebruikt.
Toen herinnerde ik me het schaartje van mijn schoonmoeder.  Zij kon heel goed naaien en ik heb wat van haar spulletjes bewaard. Ik denk trouwens dat ze dit schaartje voor borduurwerk gebruikte. Ik vond het zo'n grappig dingetje.
Enfin, door de scherpe punten, kreeg ik de knoop er goed af. Klusje geklaard.
Anna kwam bij ons binnen toen ik net klaar was. Ze was zeer geïnteresseerd en vond het schaartje prachtig.
Ik heb gezegd dat ik het schaartje van haar overgrootmoeder voor haar zal bewaren tot ze groot is. Tot ze zelf knopen aan kan zetten.
Dat leek haar een heel goed idee.