Ik haat naaien en ik ben er niet goed in, maar vooruit, een knoop aanzetten zou me nog wel lukken en drie ook.
Je gelooft het vast niet , maar ik heb het gepresteerd om de eerste knoop aan de verkeerde kant er aan te zetten. Niet uit slordigheid, maar door gebrek aan ruimtelijk inzicht.
Gelukkig kwam ik er al na één knoop achter. Dus ik zette eerst de andere twee er aan op de goede plaats. Tja en toen moest die eerste er weer af. En dat was een probleem. De knoop zat echt stevig en ik was bang dat ik in de stof zou knippen, met de grote schaar die ik had gebruikt.
Toen herinnerde ik me het schaartje van mijn schoonmoeder. Zij kon heel goed naaien en ik heb wat van haar spulletjes bewaard. Ik denk trouwens dat ze dit schaartje voor borduurwerk gebruikte. Ik vond het zo'n grappig dingetje.
Enfin, door de scherpe punten, kreeg ik de knoop er goed af. Klusje geklaard.
Anna kwam bij ons binnen toen ik net klaar was. Ze was zeer geïnteresseerd en vond het schaartje prachtig.
Ik heb gezegd dat ik het schaartje van haar overgrootmoeder voor haar zal bewaren tot ze groot is. Tot ze zelf knopen aan kan zetten.
Dat leek haar een heel goed idee.
14 opmerkingen:
Haha, wat een mop, desnoods verkeerd aanzetten. Gelukkig zag je hetnog op tijd.
desnoods moet zijn: de knoop
Wat dommig soms he? Maar het schaartje is prachtig! XX Esther
Ik herken dat moeizame ruimtelijke inzicht en soms ook een halsstarrige focus. Zo knipte ik eens keurig een deel van een kussen open om er wat vulling bij te doen en ik naaide het nog keuriger dicht (met de hand). Zit er toch een ritsje in ;-)
Prachtig familiestuk, het schaartje.
Ik kan dus wel naaien en knopen aanzetten, dus ik zit hier stilletjes te glimlachen om dit verhaal.
Het schaartje is prachtig, leuk dat je het voor Anna gaat bewaren.
Herken de haat. Bij mij wil het ook nooit lukken... Wel mislukken...
Mooi is dat om ook van die kleine bijzondere dingen toch in de geslachten over te laten gaan!
Ik weet zelf hoeveel plezier ik heb van de dingen die ik van mijn oma heb gekregen.
Lieve groet,
Gerry
Echt een schaartje om te bewaren en door te geven. Mooie gedachte.
Och... gelukkig kwam je er op tijd achter ;o) Stel je voor dat je ze er alle 3 al aan had gezet! En dat schaartje is echt een juweeltje. Heel bijzonder zo'n familiestuk, lief dat je het gaat bewaren voor jouw kleindochter, zo blijft het vast en zeker in de familie!
Wat een leuk schaartje zeg.
Mooi schaartje!
....en dan maar hopen dat Anna over enig ruimtelijk inzicht beschikt als ze (prachtige) schaartje gaat gebruiken...
Ik moest hier echt om lachen, knoop aan de verkeerde kant. Maar gelukkig maakte dat mooie schaartje alles goed. Ik had vroeger ook een oma die dat soort dingen beloofde, en dat was zo bijzonder. Ik kan me voorstellen dat Anna ooit gaat haken of naaien en dat ze dan bij oma het schaartje mag gebruiken.
Oeps ik vergeet wat.....ze gaat vast nooit haken en naaien bij deze oma.... ( of heb ik het mis) ;-)
ja, daar zeg ik het weer: Mevr. Fikkert kijkt hoofdschuddend naar je vanaf haar wolkje! Ik schud ook een beetje mijn hoofd trouwens :) Zo'n leuk schaartje heb ik ook, ooit gekregen voor mijn verjaardag, in de tijd dat ik nog heel veel borduurde.
Een reactie posten