Eigenlijk ben ik altijd vrij gezond geweest. Als kind een paar keer iets tamelijk ernstigs, maar daarna eigenlijk niet veel. Zelfs griep heb ik nog nooit gehad.
Ik heb dus niks te klagen. Helemaal niks. Er was echt wel eens wat, maar ik heb in mijn werkende leven nooit een dag verzuimd, dat zegt wel wat lijkt me.
Ik heb geboft tot nu toe en ben daar dankbaar voor.
Maar vanaf de dag dat ik vijfenzestig werd gingen er een paar dingen mis.
Echt precies de dag na mijn verjaardag. Zo, nu ben je echt bejaard, hou daar rekening mee.
Eerst nekklachten. Die had ik al een tijdje, maar de pijn werd per dag erger.
Ik ben bang voor dokters, ik stel ieder doktersbezoek eindeloos uit. Tot het echt niet meer gaat, dan ga ik pas.
Heel stom, ik weet het.
Want toen ik eindelijk ging, werden er foto's gemaakt, werd er slijtage geconstateerd, werd er fysiotherapie voorgeschreven en hoewel slijtage nou eenmaal slijtage is, gaat het toch beslist beter.
De pijn is minder en ik kan weer opzij kijken.
Toen vond ik één ding wel weer genoeg en negeerde dus mijn andere klachten. Tot ook dat echt niet meer ging.
Ik kon bijna niet meer lopen. Een keer zat ik op de grond bij de tweeling en kon ik met geen mogelijkheid opstaan. Frits tilde mij op, onder mijn armen en raakte daardoor zelf enigszins geblesseerd. Dringend lijnen gewenst. Van mij dan hè.
Ik kon mijn bed niet meer in en er ook niet meer uit. Veel pijn, strompelen, weinig energie,nou ja narigheid.
Ik suste met para en ibu, maar uiteindelijk moest ik toch echt weer een afspraak maken.
De dokter dacht meteen aan spierreuma en er moest bloedonderzoek worden gedaan.
Dat is gebeurd en het is nog niet helemaal duidelijk wat er nou precies aan de hand is. Maar ja, ik kon echt bijna niks meer en dus wordt er voorlopig vanuit gegaan dat het die spierreuma is en daarom kreeg ik Prednison.
Prednison, tsss, ik weet er weinig van, maar wel dat het heftig is.
Eergisteren nam ik mijn eerste dosis en gisteren liep ik al bijna weer normaal. Dat is toch niet te geloven.
Ik lees alleen de bijsluiter( ik ben niet gaan googelen), de info op de bijsluiter is al vervelend genoeg.
Maar ja, ik loop wél weer.
Ik weet nog niet hoe het verder gaat, maar voorlopig ben ik blij met dit paardenmiddel, c.q. wondermiddel. Echt waar!
En ik loop de hele tijd te denken aan de tijden voor ons, waarin er nog zo weinig medicijnen waren. En aan andere landen nu, waarin mensen verstoken zijn van hulp en medicijnen.
22 opmerkingen:
Dat lijkt me even slikken,na zo lang gezond zijn. Gelukkig,dat het medicijn helpt. Heb je wel eens aan een alternative genezer gedacht?
Wat fijn voor je dat het medicijn zo snel helpt. Beterschap.
Volgens mijn schoonmoeder (86) is het maar niks, dat oud(er) worden.
Het kan mij niet schelen wat voor pilletje ik moet nemen hoor, als het maar helpt ;). Prednison heb ik ooit als stootkuurtje gehad voor zeer hardnekkig eczeem. Hielp fantastisch maar het leek wel of ik aan de dope was, zó veel energie, heel weinig slapen, niet moe... Zo zou ik me altijd wel willen voelen, maar ja...
Wat fijn dat het zo goed helpt (i.a.v. meer duidelijkheid).
En ja, wij zijn enorm gezegend.
Bah wat naar. Hopelijk ben je er na het kuurtje prednison weer vanaf. Van harte beterschap!
Je lijkt me een echte doordouwer, niks mis mee, maar onderschat het niet.
Als je lijf je een halt toeroept is dat niet voor niets. Ik wens je snelle beterschap.
Ja lastige chronische aandoening is het. Fibromyalgie is ook iets dergelijks met spieren en pezen.
Bewegen gaat de ene dag beter dan de andere, maar er is altijd wel een plek die pijn doet.
Artose heb ik ook in ernstige maten, al 2 nieuwe knieen.
Ik ben ook boven 65, maar had de klachten al 20 jaar en daardoor ook de laatste 10 jaar niet meer 100% kunnen werken.
Op pijnlijke plekken gebruik ik gel met ibuprofeen, goed inmasseren en het helpt mij echt.
Hè bah, een haperend lijf is gewoon heel vervelend. Zolang je niets mankeert dénk je er niet eens aan hoe fijn het is om gewoon te kunnen bewegen. Toch wel fijn dat de Prednison zo snel zijn werk doet. Hoop dat een diagnose snel gesteld wordt en je weer spoedig van de klachten af bent.
Dat is wel een stevige diagnose! En wat is het fijn dat daar dan weer medicijnen voor zijn. Ik heb een te traag werkende schildklier, zonder medicijnen kan ik niets. Ook ik denk vaak , hoe deden die mensen dat vroeger? XX Esther
Als het helpt is het medicijn oke. Paardenmiddel of niet. Leo tante had dit ook. Ze is weer helemaal opgeknapt en doet nog steeds ekke dag zelf haar boodschappen. Ze is inmiddels 92, dus .......
Als het helpt is het medicijn oke. Paardenmiddel of niet. Leo tante had dit ook. Ze is weer helemaal opgeknapt en doet nog steeds ekke dag zelf haar boodschappen. Ze is inmiddels 92, dus .......
beterschap!
Heel vervelend, zeg, maar gelukkig zijn we omringt met kundige doctoren. Heb vertrouwen in hen en het zal goedkomen............. Beterschap!
Beterschap met je klachten en pijnen. We willen allemaal ouder worden, maar niemand wil het zijn. Ik niet tenminste... en ik merk het ook hoor, het lijf wil niet meer wat ik wil.
Ik hoop dat het je snel weer een stuk beter zal gaan.
Fijne avond,
liefs,
Mirjam
Beterschap en hopelijk is het straks goed te handelen. En wat je zegt: hoe was het vroeger zonder die medicijnen of nu op andere plekken waar men dit soort middelen niet kan krijgen.
Dat is even pittig. Niet leuk voor je. Prednison is als medicijn geen preDje, maar soms wil je wel een paardenmiddel.
Zoals mijn oom dan altijd zegt als ik vraag hoe het gaat: ach, ouder en niet beter...
autsjjjj ik heb een zeldzame vorm van reuma en weiger pillentroep,,,tot nu toe gaat het goed maar ben dan ook wel iets jonger. en volg ene streng dieet en beweeg de hele dag
Sterkte XXX
Fijn dat het voorlopig goed gaat op die Prednison. Ik heb 25 jaar reuma en de eerste tien jaar war echt niet leuk, ontsteking na ontsteking. Toen kreeg ik methotrexaat en dat slik ik nu vijftien jaar, voor mij een wondermiddel. Alleen jammer dat het niet helpt tegen de spier- en peesklachten die bij deze reuma horen. Maar ik kan nog veel, dus je hoort mij niet klagen.
Oef.. heftig! Prednison is nou niet direct waar je op zit te wachten, maar.. als het helpt dan wil je wel! Sterkte hoor!!
Hallo Bettie, via schrijfselsvanmij ben ik op je weblog terecht gekomen. Leuk! Ik ga je volgen! Groetjes van Neeltje.
Een reactie posten