Toen we een aantal jaren geleden in Israël waren, liepen we in Jeruzalem de kruiswegstatie. Tot op dat moment had ik die term nog nooit gehoord. Maar het is dus een weg die je aflegt en dan zie je in veertien beelden of schilderijen de lijdensweg en zo beleef je momenten uit het lijdensverhaal van Jezus. Je kunt die weg volgen en stilstaan bij de gebeurtenissen.
In Jeruzalem liepen we die weg in het echt. Via Dolorosa. Ik was best onder de indruk van die tocht.
En dat was ik weer in Dokkum. Want daar is ook een prachtige kruiswegstatie, vlak bij de kapel. Het was in een klein park en het was er heel stil, er was verder niemand. Je loopt ze allemaal achter elkaar af. Al die momenten uit het lijden van Jezus.
De vierde statie: Jezus met zijn moeder Maria.
En dat gaat dan door, tot en met de kruisiging en de graflegging:
De maker van deze kunst is Jacques Maris; het idee kwam van zijn vriend de verzetsheld Titus Brandsma en werd na diens dood in 1949 gerealiseerd. Van Maris had ik nog nooit gehoord. Van Brandsma wel, hij was een priester en een verzetsheld.
20 opmerkingen:
Het is een katholiek gebruik om de kruiswegstatie te lopen. In elke Roomse kerk zal je er een aantreffen, soms klein en onopvallend, soms groot en kunstzinnig. Deze in Dokkum is prachtig! Ook ik ken de naam van Titus Brandsma, hij was een neef van mijn oma.
Kruiswegstaties: in iedere kerk kijk ik er naar. Het zijn vaak mooie afbeeldingen en deze lijkt me ook mooi.
Zoals ik bij Marthy schreef: Jeroen begint te zuchten bij alle plaatsen waar ik heen wil. Nu toch echt die Elfstedentocht.
Mooi zijn ze. Hier in de Broederenkerk zijn ze ook in de vorm van schilderijen.
Ze zijn mooi.
Wij komen zo nu en dan een kruiswegstatie tijdens onze wandelingen tegen.
Mooi uitgevoerde kruiswegstatie. En die Titus Brandsma kan ik zo uittekenen van een boekje dat altijd bij ons thuis lag. Hij was een pater in een wit gewaad. Een missionaris, denk ik.
Ik heb er totaal niets mee, maar kom ze hier ook af en toe tegen.
Tijdje geleden zagen we een hele serie beelden rondom een kapelletje staan.
Interesting. Wow, you´ve been in places! And yes to resistance in that such cases.
Ik heb er ook niets mee, maar vind ze vaak wel heel mooi.
Kende de term Kruiswegstaties ook niet tot ik een vriend kreeg die een katholieke opvoeding heeft gehad en me de statie in Heiloo liet zien.
Prachtig gemaakt, mooi om langs alle afbeeldingen te lopen en tegelijkertijd ook te genieten van deze kunstwerken.
Het zal nog druk worden daar in Friesland met al die bloggers 😁😁 op zoek
Vroeger, in de kerk op goede vrijdag. De hele school naar de kruiswegstatie. Om drie uur smiddags stilstaan bij de kruisiging en de doodsklok werd geluid... Wij verlangden naar de Paasvakantie. Op goede vrijdag werd de klok voor het laatst geluid. Dan was het een week stil. Tot Pasen.
Dat is mooi gemaakt.
Indrukwekkend.
Ja, dat deed ook ik vroeger op Goede Vrijdag
Sterke beelden met emotie.
Hier een Titus Brandsmaschool in het dorp.
Sterke beelden met emotie.
Hier een Titus Brandsmaschool in het dorp.
Net als Mevrouw W. zijn wij tijdens onze wandelingen in binnen- en buitenland al heel wat kruiswegstatiën tegen gekomen. Langs wegen en paden, op bergen en in kerken. En vroeger in de kerk op Goede Vrijdag met de hele school.
Op onze reizen heel wat kruiswegstaties gezien. Vaak zijn het prachtige kunstwerken. Nietzomaarzooo wijst op die in Heiloo.
Mocht je nog eens in de buurt zijn, na een strandwandeling bijvoorbeeld. https://nl.wikipedia.org/wiki/Onze_Lieve_Vrouwe_ter_Nood_(Heiloo)
Mooi zeg! Bij ons in een dorpje in de buurt, 's Heerenberg is een park, ook met dergelijke beelden.
Een reactie posten