Cadeautjes

Soms word ik echt ontzettend verwend. Soms zomaar. En totaal onverwacht. 

Zoals toen dit pakje in de brievenbus zat. Niet al te groot, niet al te dik en ik had werkelijk geen flauw idee wat er in zou kunnen zitten. 

Geen afzender op het pakje. 

Het was ruim na mijn verjaardag en ruim vóór Sinterklaas

Dat betekent in mijn geval een beetje snuffelen, een beetje denken en... het niet weten en dus snel open maken.

Dit sjaaltje zat er in. Zo leuk! De afzender bleek Jeanette te zijn van Hip en Kleurig. 

Ze schreef erbij dat ze voor een aantal bloglezeressen zo'n sjaaltje had gebreid en dat ik nu aan de beurt was. 

Tsjonge hoe leuk is dat? Ik ben een koukleum en vooral in mijn nek, dat heb ik van mijn moeder.  Dit sjaaltje heb ik echt vaak om. Het is licht,  zacht en  heerlijk warm . Nogmaals dankjewel Jeanette. 

Het volgende cadeautje kwam vlak vóór Sinterklaas. 

Ik vind een kaart sowieso vaak een cadeautje en helemaal zo'n hele mooie oude. Daar word ik blij van. 

Bijzonder dat ik na enig onderzoek in mijn zeer oude postzegelverzameling de postzegel vond die er bij hoorde .

Het was toen,  in 1961,  een prachtige serie kaarten en postzegels. Driekoningen, Sint Maarten, Pinksteren... die zegels vond ik ook. 

Op de kaart stond geen afzender, maar ik wist meteen wie de kaart stuurde. Nog voor ik de postcode zag.  Dankjewel lieve C, we moeten snel maar weer eens iets afspreken.

Natuurlijk vierden wij dit jaar Sinterklaas, al was het een beetje later dan normaal omdat een paar kinderen niet thuis waren op de vijfde. 

Maar wel met z'n allen, waaronder twee gelovigen, wat het extra leuk maakt.  

We hadden geloot en moesten een cadeau kopen voor een volwassene en een gedicht erbij maken.  En eentje voor de kinderen. 

Het was weer hartstikke gezellig zo met elkaar en de hond en een vuurtje in de haard. Bowl,  broodjes kroket en erwtensoep. 

Kijk, dit was het cadeau dat ik kreeg:

Een decemberkalender met voor iedere dag een pakje tot en met 24 december. 

Het gedicht begon als volgt: 

Wat zou nou leuk zijn om te geven aan iemand die met minder spulllen wil leven. 

Geen groot cadeau, dat is besloten al is het wel door ons hoofd geschoten. Nee, wij kozen voor iets dat beter past, je haalt het elke dag even uit de kast. Om je dan te verkneukelen wat het zou kunnen zijn.. in ieder geval klein maar fijn. 

Nou lezers, ik kan jullie verzekeren wat er tot nu toe in de laadjes zit is super en zo lief bedacht. Een potje honing, lieve poezieplaatjes, een kandelaartje, een prachtig gedicht. Op vijf december Sintchocola en meteen daarna op de zesde,  mini kerstballetjes. Kleine koekvormpjes, een heel klein spelletje, een stempeltje... 

Hoe verzin je het allemaal?  Verder ben ik nog niet hoor en ik zit me inderdaad te verkneukelen. Nog veertien laadjes te openen!!!

En nu ik toch bezig ben met cadeautjes, gisteren was onze Jet ziek en mochten wij onverwacht oppassen. 

Ach,  er is niets zo lief als een ziek meisje. 

Er waren momenten dat het leek of het beter ging en op zo'n moment maakte ze even snel een prachtig armbandje voor mij. 

Ik mocht de kleuren kiezen en Jet zei dat ze al wist wat ik zou kiezen. 

Ze had gelijk!

Die dingetjes waarmee je dat maakt had zij van Sinterklaas gekregen. Een grote doos vol!