En al weer zag ik een mooie film in onze Cinema Oostereiland.
Deze keer omdat de film me van diverse kanten werd aangeraden.
En vooral door twee mensen van mijn boekenclub.
De film is dan ook gebaseerd op een boek. Een boek dat ik nog niet heb gelezen, maar dat ga ik denk ik in dit geval nog doen.
Meestal is het andersom, lees ik eerst het boek en verkeer vervolgens in grote twijfel of ik de film nog wel wil zien.
Dan doe ik het meestal toch en de angst voor teleurstelling is tot nu toe niet bewaarheid geworden, maar dit terzijde.
Dat boek trouwens is Dit soort kleinigheden van Claire Keegan.
Bovendien is de film A quiet girl, een film die ik echt heel mooi vond, ook gebaseerd op een boek van Claire Keegan: Pleegkind.
Twee boeken te lezen dus.
Goed, de film, het verhaal:
Ierland, jaren tachtig van de vorige eeuw. Bill Furlong is kolenhandelaar, hij is vader van vijf dochters en echtgenoot van Eileen. De katholieke kerk is van groot belang.
Bill ontdekt een geheim. Hij ontdekt wat er aan de hand is bij de nonnen in het klooster als hij er met Kerst een bestelling aflevert.
Bill is een hard werkende man en niet bepaald gewend om over zijn gevoelens te praten. Maar hij heeft ze natuurlijk wel. En hij handelt. Bill dóet wat.
De inleidster deze keer in de Cinema, had gezegd dat ze kwaad was na afloop. En dat begijp ik. Ik was het ook.
Hier laat ik het bij. Behalve dat ik zeg dat de film een aanrader is. Dat we er naast kwaad ook stil van werden.
2 opmerkingen:
Het raakt steeds bekender wat de situatie van kinderen in kloosters was in die tijd, dus ik vrees het ergste.
Sounds interesting, I´ll keep my eyes open!
Een reactie posten