Twee films zag ik in de afgelopen periode. En mijn mening over allebei is dat het prima films waren, maar geen hoogtepunten.
Het gaat over een jongen, om precies te zijn een verwende, luie jongen, een gamer.
Dan wordt zijn oma ziek.
Ze heeft kanker en de vooruitzichten zijn ronduit slecht, maar dat weet ze niet. Haar familie vertelt het haar niet.
De jongen, M, bedenkt dat hij maar eens in actie moet komen omdat haar erfenis anders aan zijn neus voorbij zal gaan.
Hij heeft een voorbeeld, een nichtje. Zij zorgde voor een familielid en erft.
M gaat zijn best doen en dat lukt verrassend goed
Ja en dan zie je aankomen dat er een band gaat ontstaan tussen die oma en M.
Er volgt een prachtig slot, dat me toch raakte.
De film speelt in Bangkok en breekt in Aziatische landen alle records.
Dat zie ik hier niet gebeuren, maar je hebt wel een lekkere filmavond hoor. Wij hadden dat.
Wat later, zagen we déze film:
My favourite cake. Een Iraanse film.
De inleidster in onze Cinema Oostereiland (er is altijd een korte inleiding, een praatje vooraf) vertelde dat de film op geheime locaties is opgenomen.
Toen de film in het buitenland zeer succesvol bleek te zijn, mochten de makers niet bij de presentaties zijn. Hun paspoorten werden ingenomen.
Iran is toch een ander verhaal blijkt maar weer eens. Als de film in Frankrijk of zo had gespeeld was er afgezien van het verhaal niks bijzonders aan geweest. Maar alcohol en dansen en geen hoofddoek tja...
Het verhaal is een lief en zacht verhaal.
Mahin is een vrouw van zeventig en al jaren weduwe. Ze is eenzaam. Als haar vriendinnen op een dag bij haar zijn en een van die vrouwen vertelt over een ontmoeting met een man, krijgt Mahin ineens de geest. Ze besluit dat ze niet langer alleen wil blijven. Ze begrijpt dat ze daarvoor wel in actie zal moeten komen, dat afwachten niet helpt. En ze kómt ook in actie. Ze maakt kennis met een taxichauffeur en daar ontstaat iets moois tussen die twee. Hoe het afloopt vertel ik hier natuurlijk niet.
Ik vond deze film toch eigenlijk wel echt een aanrader nu ik dit zo opschrijf en een beetje terugkijk in gedachten. Ja, echt wel!
En ik noem expres even de namen van de makers:
Maryam Moghadam en Betash Sanaeeha
Meestal weet je dat pas als je de film gezien hebt. Voor mij waren het twee titels die me niet als aanraders in het oog sprongen.
BeantwoordenVerwijderenHet is ook schandelijk, dansen, een glaasje en ook nog met onbedekt haar. Alleen daarom al een aanrader.
BeantwoordenVerwijderenMooie reclame
BeantwoordenVerwijderenAllebei gezien. Fijne films.
BeantwoordenVerwijderenHet lijken me hele boeiende films.
BeantwoordenVerwijderenHet feit dat je een kijkje krijgt in een heel andere cultuur, maakt ze al interessant!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor deze film besprekingen. Het zijn geen gangbare films, en ze klinken heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenHopelijk komen ze ook hier, ze lijken me allebei wel mooi.
BeantwoordenVerwijderenLijken me twee mooie films. Ik hoop dat ze ooit op tv komen.
BeantwoordenVerwijderenZe lijken me mooi maar ik heb net voor volgende week een andere film gereserveerd in ons filmhuis.
BeantwoordenVerwijderenI actually want to read the first book
BeantwoordenVerwijderenThat first movie reminds me of Rainman.
BeantwoordenVerwijderenThe second freaks me out. (Ingo is 8 years older and not healthy, I am no "action-woman").