De allereerste keer dat ik ging fonduen herinner ik me nog precies. We waren uitgenodigd bij onze overburen. Ik was een jaar of dertien, veertien en ik had geen idee wat het was fonduen. Mijn ouders en ik... we vonden het erg gezellig zo rond een pan met elkaar en bovendien vonden we het erg lekker.
Al vrij snel werd het normaal gevonden en fondueden we met enige regelmaat. Heerlijk, met zo'n bord met allerlei vakjes waar je allerlei heerlijk sausjes op kon doen. En allerlei dingen erbij. Het leek ons niet erg gezond, maar we deden het toch.
Toen we trouwden kregen we een fonduepan met toebehoren van mijn collega's .
We zijn 46 jaar getrouwd en een heel groot deel van de tijd is de pan gewoon in gebruik geweest. Maar de laatste tien jaar toch eigenlijk niet meer. Te vet en die lucht...
Dus een paar weken geleden achtte ik de tijd gekomen om de fonduepan naar de kringloop te brengen. De pan zag er nog goed uit en alles wat erbij hoorde, borden, vorken, onderstel was nog prima en compleet.
Ik had geen idee of mensen nog fonduen, maar ja, dat weet je nooit. Sommige mensen kunnen heel goed gebruiken wat een ander niet meer wil.
Het ging me een klein beetje aan mijn hart, maar ik bracht hem weg, op de fiets. Nog best ver ook. Aangekomen bij de kringloop zette ik de pan op de tafel waarachter een man zat die spullen innam. Hij keek even en gooide de pan, zonder wat te zeggen en waar ik dus bij was in een grote container.
'Gooit u mijn pan nou gewoon weg?' 'Ja hoor, vieze oude troep'.
Woedend was ik. Mijn pan was zeker niet vies en ook geen troep. Wel oud natuurlijk en als die man slimmer was geweest had hij hem weg kunnen gooien waar ik niet bij was en dan had ik het nooit geweten.
Ik zei dat ik hem terug wilde. Hij viste hem er weer uit en zette hem met een klap voor me neer.
Enfin ik was echt heel kwaad en heb dat laten weten ook.
Zijn vrouwelijke collega kwam me achterna en zei dat ze het snapte en dat ze hem er over zou aanspreken. Om het goed te maken kreeg ik een koffiebon voor in de winkel.
Nou, als ik ergens geen koffie wil drinken is het daar, maar het was wel aardig bedoeld.
Ik ging sputterend naar huis, met de pan en bedacht dat als nou de steel er af zou kunnen, dat het dan best een leuke bloempot zou zijn. Voor mijn part in de tuin. Mijn man haalde de steel er voor me af.
Ha, voorlopig hoeft de pan niet naar buiten, want ik vind hem hartstikke leuk. Zo seventies!!!!
En trouwens... mijn lievelingskleur is groen, maar ik hou ook van oranje! Én van groen met oranje!
12 opmerkingen:
What a very stupid, rude man - I would´ve flipped!!! Inside...
Glad you still have the beautiful 70´s pot and it is in use now - maybe after all... this was the best solution.
I would not return to that store. What was going on in the man´s mind?!
Wat een hork! Je vond er een leuke bestemming voor, voor die pan zonder steel! Ik heb nog heel lang fonduevorkjes gehad, maar laatst naar de kringloop gebracht. Ze lagen maar te liggen.
Jeej, zoiets grofs maak je niet vaak mee. Ondankbare hond. En vies of schoon, het is een leuk jaren zoveel-item, er waren vast kringloopbezoekers die een gat in de lucht zouden springen...
Dat was een hork, zeker. Maar als ompot is het een plaatje. Veel beter hergebruik.
Gelukkig heb je jezelf blij kunnen maken met de fonduepan, hij is harstikke leuk.
Nou, daar kom je vast niet zo vaak terug. Wat een rare man. Snapt niks van klantvriendelijkheid
Die man had zijn dag niet. Of heeft nare herinneringen aan fonduen. Jouw oplossing ziet er gezellig uit.
Wat een mooie oplossing. Wij aten vaak kaasfondue met bezoek. Toen we trouwden,leenden we overal pannen en het restaurant waar we aten maakte kaasfondue voor ons. Het was zo'n succes,dat men het op de kaart zette
Ik kan me je reactie voorstellen, en met jouw oplossing is ook prima te leven. Onze eerste fondue pan was gemaakt door het bedrijf waar mijn vader destijds werkte, Artimeda, een koperen pan op elektriciteit.
Wat een sukkel. Gelukkig wilde hij de pan voor je terugpakken. Ik vind dat je nu een superleuke en originele bloempot hebt. Echt de 70's. Wij eten nog regelmatig kaasfondue. Heerlijk.
Wat een verhaal, zo raar van die man, maar nu heb je er gelukkig iets leuks mee gedaan.
Een subliem idee Bettie !
Een reactie posten