Gisteren liet ik een mural (nou ja een bijna mural) zien van Shepard Fairey, in Parijs.
Ik vond hem prachtig en had net ontdekt dat deze kunstenaar er ook een werk in Nederland had gemaakt. In Amsterdam.
Nou wás ik gisteren toevallig in Amsterdam. Ik was zelfs bij het station en dus bedacht ik dat we net zo goed even over konden varen naar het NDSM terrein, want daar was die mural.
(Zo'n vaartochtje is trouwens altijd wel leuk. Kost niks, veel plezier. Maar dit terzijde)
Kijk, déze foto had ik gezien op de site van Shepard Fairey. Ik vond hem meteen heel mooi.
Ik maakte gisteren zelf ook een foto van het kunstwerk. En dat is deze:
Zo ziet het kunstwerk uit 2023 er nu uit. En ja, dat vind ik erg jammer.
Ik weet natuurlijk ook wel dat dit het lot is van veel prachtig werk op de muur en dat daar niet veel aan te doen is. Maar ja, ik was toch echt teleurgesteld.
We liepen nog een rondje over het terrein. Ik vond er niet veel aan. Geen echte mooie schilderingen, veel van die letters. Best knap hoor overigens, maar niet waar ik speciaal naar zou gaan kijken:
Het portret van Cruijff beviel me ook al niet zo heel erg. Het lijkt wel of hij een punthoofd had. Op deze plek was jaren lang het portret van Eberhard van der Laan te zien en dat vond ik veel mooier.
En toen moesten de 'Schattige babyvoetjes' nog komen.
Dat is een kunstwerk van Lily van der Stokker. Ze is er twee jaar mee bezig geweest las ik in het Parool. Het is een enorme tekst in lichtgroene letters: Schattige babyvoetjes.
'Zacht en liefdevol', zegt ze in de krant, 'maar ook krachtig in contrast met de omgeving'.
De kunstenares vindt het een politiek werk. 'Vrouwelijke kunst in de publieke ruimte. Het gebied bij de NDSM wordt gedomineerd door jongens die graffiti maken. Ik wilde met deze feminiene tekst toch een krachtig tegensignaal geven: niet bitter, want vrolijk en lief'.
Tja...
Ik ben wel benieuwd wat jullie er van vinden.
12 opmerkingen:
Good you had people in the first shot, otherwise I hadn´t imagined it such a huge (and wonderful) mural!
Als eerste moet ik natuurlijk heel positief reageren op die schattige babyvoetjes, maar dan zou ik niet eerlijk zijn. Het is uiteraard een statement, maar ik vind het wat kinderlijk om dat op deze wijze te doen. We hebben hier in Nederland een aantal heel internationaal bekende vrouwelijke muralisten zoals o.a. Yasja Ligtelijn en Judith de leeuw. Die doe je hier met zo'n werk behoorlijk mee tekort.
Het origineel had niet veranderd mogen worden. Jammer en ook respectloos vind ik.
Ik hou al niet zo heel erg van murals, maar als ze ook nog beklad worden, is de hele bedoeling zoek. Die schattige babyvoetjes, is de tekst het kunstwerk? Hmm.
Ja
Ha Bertiebo,
"schattige babyvoetjes"... ik vind het wel geestig zo tussen al die graffiti, maar eerlijk gezegd heb ik geen idee wat ze er mee bedoelt.
Ja, jammer dat het Eberhard daar weg is... Ik vind Cruyff ook wel leuk, maar ja... dat punthoofd...
Groetjes van Marlou
mogge Bertiebo
daar kan een baby/kinder schoenen zaak wel iets mee
bij het NDSM terrein denk ik aan de tewaterlatingen van mooie schepen :)
geniet de dag
“Schattige babyvoetjes” : zo kan je overal een draai een geven!!
Tegenwoordig mag het al erg snel kunst heten vind ik persoonlijk. Bij mij staat op de rotonde bij het winkelcentrum zwolle zuid wat ik dan maar even een gedrocht noem.
Wat jammer dat het kunstwerk van Shepard Fairey zo beklad is, je vraagt je af waarom ze dat daar nu overheen moeten doen. Toen ik het stukje over de schattige babyvoetjes las, was mijn eerste gedachte: "En de gebakken lucht trofee gaat deze week naar...."
...I love art with some political bite to it.
Jammer dat t eerste werk beklad is. Met Cruyff heb ik niks en bij de baby voetjes vergrootte ik de muur om te kijken of daar misschien naar verwezen werd ( nee dus) Mmm, twee jaar bezig met die tekst alleen.... tja. Nu moet er blijkbaar veel uitleg bij om het werk te verklaren, naar mijn idee is het dan toch behoorlijk mislukt.
Een reactie posten