Waarschijnlijk zeg ik ieder jaar hetzelfde. Namelijk dat het belangrijk is om hoop te hebben en te houden.
Hope in your Heart.
En vervolgens laat ik het lied van Smith and Burrows op mijn blog zien en horen.
Het heet 'When the Thames Froze' en voor mij is het een combinatie van beeld en geluid die me raakt.
Na zoveel jaar nog steeds. Kan ik niks aan doen.
Ik had het al eerder willen plaatsen, maar mijn man zei dat het pas na Sinterklaas mag. En dat is dus vandaag.
Ik ken op dit moment nogal wat mensen voor wie het hebben van hoop belangrijker is dan ooit.
Om over de wereld maar niet te spreken.
So tell everyone
that there's hope in your heart
Tell everyone or it will tear you apart
The end of Christmas day,
when there's nothing left to say
The years go by so fast,
let's hope the next beats the last
that there's hope in your heart
Tell everyone or it will tear you apart
The end of Christmas day,
when there's nothing left to say
The years go by so fast,
let's hope the next beats the last
Dus voor heel veel mensen: Smith&Burrows
7 opmerkingen:
Hoop moeten we houden, de hoop op vrede, de hoop dat alle mensen eens gelijk zijn, de hoop dat men respect heeft voor een ander. Helaas is de werkelijkheid anders. Een mooie plaat is dit zeker.
Hoop houden en tegelijk in het klein in je eigen wereld het goede doen
Hoop is zo belangrijk. Mooi om het lied weer te horen en te zien.
Ik ken er ook wel een paar… dank voor het lied.
Mooi, ik ken het. Ik hoor ieder jaar weer The Pogues met hun Fairytale of New York.
Dat ken ik niet. Ga straks even luisteren
Ik hoorde het van de week op de radio en moest meteen aan jou denken. Mooi lied en mooie tekst.
Een reactie posten