En dan tenslotte nog dit schilderij. Van Co Westerik. Vorige week was hij de gevraagde persoon in het Woensdagvraagje en dat was dus niet toevallig.
Ook deze foto is niet goed, maar je kunt het toch wel een beetje zien. Er staat bij alles op deze tentoonstelling een duidelijk uitleg. Soms vind ik dat heel prettig. Dit schilderij is er een uit de serie Afdalingen. En wat Westerik er over zei staat er bij: Ik ben een echte Hollandse man, water en lucht dat vind ik verrukkelijk, met de grassen en die zeiknatte aarde waar je in ligt. En ik dacht: als je nou dood gaat, dan is daar die polder. Vandaar dat ik dus dat beeld heb gekozen als het laatste terugkerende beeld uit je leven. Het is een afdalingsdaad voor het heengaan - en waar denk je aan op het moment dat je dood gaat? Dat kan een vrouw zijn of lekker eten, nou bij mij is het dat waanzinnige licht op die Hollandse polder. Het zou mooi zijn als je zo weg kon glijden in de aarde, als het ware erin gezogen, dan is het weer een reversie van de geboorte... floep weer terug. Door moeder aarde opgenomen.
Zo, genoeg over deze tentoonstelling. Ga maar lekker zelf kijken. Hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten