Vorige week zagen we hier Tim Berner-Lee, de uitvinder van het World Wide Web. Hij werd herkend door Albertine, Jolande, Henk, Lianne, Marijke, Martin en Nanos.
In deze hele vakantie heb ik maar vijf boeken gelezen. Dat is voor mijn doen erg weinig. Want we waren gewoon thuis. Het kwam denk ik door de trilogie van Jo Nesbo. (Nesbo met een streepje door de o). Ik vond het goede thrillers. Echt goed, maar het schoot maar niet op. Ik kon geen stukken overslaan, want de plot was tamelijk ingewikkeld. En de held sympatiek. Ik had al lang gezien hoe het afliep, maar ik moest verder lezen en soms een stukje terug.
En dan tenslotte nog dit schilderij. Van Co Westerik. Vorige week was hij de gevraagde persoon in het Woensdagvraagje en dat was dus niet toevallig.
Ha, ik dacht ineens dat ik hier op mijn nieuwe blog nog niet een keer een foto heb laten zien van onze Mac.
Totaal anders, maar ook mooi en te zien op de tentoonstelling in de Hallen in Haarlem: Boeren aan het werk in een bollenveld. Een schilderij van Anton Koster. Ik had nog nooit van Anton Koster gehoord en dat terwijl hij uit Terneuzen kwam. Daar heb ik jaren gewoond en ik vind dat er wel eens een Anton Kosterstraat had mogen zijn. Je kunt het jammer genoeg niet zo goed zien, maar het is echt een kleurrijk schilderij.
Deze foto is van Barbara Visser. Ik zag hem in de Hallen in Haarlem waar een prachtige tentoonstelling is getiteld: Zó Hollands. Het Hollandse landschap in de Nederlandse kunst sinds 1850.
Een hele tijd geleden hoorde ik op de radio een gesprek met Eveline Stoel. Zij schreef het boek Asta's Ogen. En ik dacht: dát boek wil ik lezen. Maar ik schreef het niet op en vergat het. Nu had ik een boekenbon en toen ik dit boek zag, hoefde ik niet verder na te denken.
Vroeger, heeeel lang geleden, had ik eens een vriendje dat briefjes onder de ruitenwisser van mijn auto deed.
Af en toe hè, af en toe MOET ik gewoon zoiets verschrikkelijks kopen. Dat is dan niet tegen te houden. Iets in mij dwingt me tot de aanschaf van een huilend zigeunerjongetje in gouden lijst, of een tulpenvaas met rozen gedecoreerd en nu, ja ik kan er echt niks aan doen, nu was het dit vreselijke nachtlichtje. Nog nooit heb ik behoefte aan een nachtlichtje gehad. Dus het slaat nergens op en bovendien hangt het in de keuken. Omdat daar een zwart stopcontact zat heeft Frits de onderkant zwart geverfd en nu glanst het me tegemoet. Zachtroze met een klein beetje goud...
Dit is een kaart die ik vandaag kreeg. Uit Finland notabene. Wie zien we hier en waar kennen we haar van?
Lappendag in Hoorn. Je moet vroeg op en dan is het al druk. Maar je hebt wel kans op koopjes natuurlijk. Ik was er vanmorgen om 6.15 en hoe druk het was zie je op de tweede foto van links. Toen het écht druk werd was ik al weer thuis.
In het Museum van de Twintigste Eeuw (in Hoorn) is een tentoonstelling over Coca Cola. Leuk om te zien. Ik vond vooral de oude affiches erg leuk.
Vaak op zondagmorgen luister ik naar Egmond Binnen op radio NH. Anne van Egmond gaat in dat programma voor mensen op zoek naar een liedje dat ze (gedeeltelijk) kennen. Maar waar ze niet meer van weten wie het zong en wanneer enzo. Van Egmond weet het of gaat op zoek, maar er moet eerst even een stukje worden voorgezongen. Altijd erg leuk vind ik.
'Vroeg op, dan heb je wat aan je dag' zei mijn schoonvader altijd. En dus was ik vanmorgen in alle vroegte al een atc aan het maken.Want hij had gelijk, mijn schoonvader. Gisteren in Den Bosch wat materiaal ingeslagen en dus vandaag aan de knutsel. Dit kaartje is gemaakt met stof en een stukje Russiche krant op gestempeld papier.
