Paradijsjes zijn het. Kleine braakliggende stukjes grond, midden in de stad, die in gebruik zijn genomen door buurtbewoners. Ze tuinieren dat het een lieve lust is en lopen de kans dat ze er af worden gezet als de grond voor iets 'nuttigers' gebruikt gaat worden. Soms is de grond verontreinigd en dan wordt er getuinierd in bakken of in zakken. Maar ze doen het. En de groenten en bloemen doen het ook. Superleuk. We zien dit alles in Berlijn.
O, wat een leuke blog. Ik vind het fascinerend hoe mensen mooie dingen laten ontstaan. Het aantal groeit, dat is toch mooi hè? Al die buurtprojecten draaien om één ding: contact en aarde.....
BeantwoordenVerwijderenBlogs geleden zag ik foto's van Anna. Wat een zegen, zo'n mooi jong mensenkind. Geeft vast een andere dynamiek in het gezin.....
Dag, Madelief.
Je ontdekt er telkens weer nieuwe kanten
BeantwoordenVerwijderenZal ik dit blog ook linken naar "Stuureenfoto", want het is wel heel toepasselijk?
BeantwoordenVerwijderenIk hou absoluut niet van graffiti, maar het initiatief voor buurttuinen juich ik hartelijk toe. In onze regio ontstaan ook al wat dorpstuinen.
BeantwoordenVerwijderenHet bord in deze Berlijnse tuin is erg leuk. Verdient navolging.
Els ik heb nog een leukere foto, dus nog even wachten...
BeantwoordenVerwijderenEn Wieneke, dan moet jij niet naar Berlijn. Nog nooit zoveel graffiti bij elkaar gezien
BeantwoordenVerwijderen