En we stuitten daarna onverwacht op de fotografische bloemstillevens van Bas Meeuws, waar ik al eerder iets over postte.
Goed, Cees dus. Er was zoveel belangstelling voor hem dat er zelfs buiten rijen mensen hebben gestaan. Maar niet toen wij er waren, nota bene op woensdagmiddag. Geen rij te bekennen. Lekker hoor.
In 1990 was er een opgraving in Westfriesland ergens tussen Hoogwoud en Aartswoud. Daar werden belangrijke vondsten gedaan.
Bijv. een skelet van een man in een ronde grafkuil. 2500 jaar oud, uit de Nieuwe Steentijd. Een volwassen man, van tussen de 26 en 35 jaar oud. Hij werd Cees genoemd naar de eigenaar van het perceel waar de vondsten werden gedaan.
Er ontbrak nog wel wat aan het skelet ( rechterarm, beide onderbenen), maar de schedel met een gaaf gebit (compleet met tandplak) was best. Van deze man is een reconstructie gemaakt die er zeer levensecht uit ziet. En die was te zien in het Westfries Museum.
Ook de kleding is gemaakt op basis van de kennis die er is door bijv. de vondst van de man uit het ijs, Ötzi. Zo zijn er huiden van herten en bevers gebruikt en op prehistorische wijze bewerkt. En ook een pels van een beer. Daar is geen bewijs voor, dat Cees een berenpels droeg, maar het is wel aannemelijk omdat er toen beren in Noord-Holland leefden. Daarvan zijn weer botten gevonden.
Nou zulke dingen dus. Ik houd er van.
(Cees blijft niet in Hoorn, hij gaat zeer binnenkort naar het archeologisch centrum van Noord-Holland in Castricum).
1 opmerking:
ik houd hier ook van!!
Een reactie posten