Het licht van de zee

'Zomaar een mooi boek' zei mijn oude maatje van de boekenclub. 'En aan het eind moest ik een beetje huilen'.
Het licht van de zee is een dramatisch verhaal en ik kan je vertellen dat ik ook een beetje moest huilen aan het eind.
Dramatisch, maar niet sentimenteel. Je leeft erg mee met de hoofdpersonen Tom Sherbourne en zijn vrouw Isabel.
Zij wonen op een afgelegen eiland Janus Rock, waar Tom vuurtorenwachter is. Het is echt afgelegen, er komt slechts af en toe een boot met voorraden. Tom heeft net gevochten in de eerste wereldoorlog en komt op het eiland weer tot zichzelf. Helemaal als Isabel erbij komt,dan lijkt hun leven bijna paradijselijk. Tot hun grote geluk raakt Isabel zwanger, maar drie keer gaat de zwangerschap mis. En dan gebeurt er iets volkomen onverwachts waardoor de levens van Tom en Isabel totaal veranderen. Evenals de levens van een aantal mensen op het vasteland.
Ook nu wil ik niet vertellen wat er gebeurt. Het gaat over eenzaamheid en moed. Dat moet eigenlijk genoeg zijn. Een aanrader. Gewoon een mooi leesbaar verhaal.