Oh man, wat was het weer spannende televisie, ik zou op het puntje van mijn stoel hebben gezeten, als ik niet comfortabel in mijn bed had liggen kijken.
Ik ben echt verslaafd aan deze serie, al jaren. Ook aan Wie is de mol. (Dat begint weer in januari en ik verheug me er nu al op.)
Na afloop keek ik even op de Facebookpagina van Expeditie Robinson en daar waren veel reacties. Heel veel, duizenden. Ik snap het, want het was echt heel spannend en wie de serie volgt heeft natuurlijk een mening over de deelnemers en hun daden. Daar wil je dan misschien wat over zeggen of delen met andere kijkers.
Het is jammer dat mensen die daar reageren toch vaak verzanden in een ordinaire scheldpartij.
Precies daarover ging het later op de avond bij Pauw & Witteman. Schelden, bedreigd worden...Omdat je een mening hebt en die laat horen. Of omdat je meedoet aan een spel. Echt verschrikkelijk!
Ik heb gisteren trouwens ook nog gekeken naar Hello Goodbye. Daar was de opvolger van Joris Linssen, Klaas Drupsteen. Het lijkt me moeilijk om 'opvolger' te zijn, maar hij deed het goed.
Wat een bijzondere verhalen werden er weer verteld.
Die jongen die als voetbalcoach naar China vertrok en die afscheid nam van zijn vriendin.
En de Somalische vluchtelinge die op Schiphol was om haar kinderen op te halen en ze voor het eerst in twee jaar weer te zien. Haar moeder was vermoord, haar broer was vermoord en haar man vermist. Ze dacht dat ze voor het eerst in al die jaren weer eens goed zou kunnen slapen! En toen kwamen die kinderen maar niet. Je zag de moeder krimpen. Gelukkig kwamen ze wat later toch.
Dikke tranen bij mij. Wat een wereld, wat een leven.....
Ik heb P&W gezien. Wat bezielt mensen toch om vreselijk te schelden en zelfs te bedreigen op soc. media? Ik kan er echt niet bij. Heb je dan helemaal geen leven of zo? Ben je zo gefrustreerd dat je je alleen maar kunt afreageren via dit soort dingen? Erg droevig word ik er van.
BeantwoordenVerwijderen