Els (klik) stuurde mij deze keer een rommelmarkt gedicht. Echt leuk, zoals het inderdaad af en toe voelt, als je zelf 'zit':
Rommelmarkt
De
mensen kijken niet, ze overschouwen
en
varen als een schip voorbij
ik
zie ze in gedachten bouwen
aan een toekomst vol verleden tijd
ik
daarentegen wil dat laatste kwijt
en
heb het op een tafel uitgespreid
ik
sta het minzaam aan te prijzen
met
een glimlach vol gelatenheid
soms
stopt er iemand aan mijn stand
en
neemt iets vast of durft te wijzen
ik
kijk dan op en knik gedag
vol hoop dat ik verkopen mag
een
euro is nog veel te veel
ik
zie het al aan hun gezicht
alsof
ik van hun moeder steel
terwijl
ik hier mijn ziel verdeel
ze
bieden 50 eurocent
een
stuk dat mij zo dierbaar is
wat
ik hen bijna huilend zeg
voor
80 cent doe ik het weg
waarna
ik schrijf in dit gedicht:
alweer
iets kwijt dat ik niet mis.
©
bert deben
En eigenlijk drukt hij hieronder ook precies dat gevoel uit:
Mijn adres: klik
ik ben geen kringloop/rommeltype
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenIk moet bij dit gedicht meteen denken aan wat ik een meneer nogal bits hoorde zeggen tegen een mevrouw, die op een rommelmarkt nogal overdreven een van haar dingen stond aan te prijzen.'Waarom houd je het niet zelf als je het zo mooi vindt?'
BeantwoordenVerwijderen@ Jolande: wat leuk zo'n mini rommelmarkt!
BeantwoordenVerwijderen@ Wieneke: de laatste keer op een rommelmarkt was er een jongetje die enthousiast de spullen stond aan te prijzen. Ik schatte hem een jaar of zes. Voor hem stond een grote doos met spullen die hij volgens zijn moeder bij nader inzien toch nog niet kwijt wilde..
BeantwoordenVerwijderenRommelmarkten, tweedehandswinkels, kringloopwinkels, kofferbakmarkten...ben er eigenlijk aan verslaafd, zal wel een stukje schrijven (plus foto) weet niet of het lukt voor donderdag...Mien
BeantwoordenVerwijderenKen jij Emmaus, Oude veiling, hebben ook veel boeken??