Boodschappen

Het blijft me fascineren, andermans boodschappenbriefje.
Mijn fantasie treedt in werking en ik zie de mensen voor me. Naar alle waarschijnlijkheid klopt er niets van dat fantasiebeeld, maar het houdt me even bezig.
Twee pits electra, daar begint het al mee. Waarom? Zouden ze zoveel eters krijgen dat er twee pitjes extra aangeschaft moeten worden?
En dan eten voor twee dagen. Oh nee, bij nader inzien toch maar voor één dag.
Heeft zij gezegd: 'wat er gebeurt gebeurt er, maar de tweede dag ga ik niet meer koken. We gaan uit eten en daarmee uit'.
Of heeft hij gezegd: 'je hebt je al zo ingespannen schat, wat vind je er van als  we lekker met z'n tweetjes uit eten gaan, de tweede dag?'
Ja toen waren die krieltjes niet meer nodig natuurlijk.
En wie deed de boodschappen? Niet degene die het lijstje maakte. Want die wéét dat krieltjes aardappels zijn en hoeft dat er dus niet bij te schrijven.
Wat te denken van wijn de la kangaroe? Is dat een familiegrapje voor een Australisch wijntje, of staat er iets heel anders misschien?
Er wordt  wordfeud gespeeld in deze familie, dat zegt ook weer wat over de types. Hoewel niet veel, want half Nederland speelt het.

Enfin, de plaats waar ik het briefje fotografeerde zou misschien ook nog wat kunnen vertellen. Dat was op straat in Haarlem voor een schoenenzaak.
Dan was het een vrouw die de boodschappen deed, want er worden in die zaak geen herenschoenen verkocht. Een supermarkt of wijnhandel was er niet in de buurt.
Dat zij dan dus gedacht heeft, de groeten met de mandarijnen en de avocado's, er is uitverkoop in de schoenwinkel, dus first things first.
We zullen het niet weten.
Maar raden is leuk. Ik zou misschien best een goede detective zijn geweest!