Opruimen

Naast het gewone wekelijkse blad, bracht Libelle vorige week een extra blad: Inspiratie voor een leuk 2015.
Ik haal er van alles uit, zo las ik bijv. een aantal do's en don'ts om beter te kunnen slapen. ik ben een slechte slaper, dus allicht dat ik eens wat probeer.
Verder tips voor perfecte lippen, opgestoken haar, reisjes, recepten enz. enz.
En natuurlijk gaat het over opruimen. Dat is een trend. Er wordt veel opgeruimd, ook in blogland, waar nu, in het nieuwe jaar, weer echte opruimblogs worden gestart.
Ik snap het heel goed, dat opruimen. Een opgeruimde la, een opgeruimde kast, een opgeruimd huis... dat is zoooo bevredigend. Je hikt er tegenaan soms, maar als je het gedaan heb, is het heerlijk. En dat gevoel werkt door in je hoofd en in je hart. Je creëert ruimte. En die kun je inzetten.
Tot zover is het me dus helemaal duidelijk. Echt.
Maar dan in die Libelle dus, komt er een opruimcoach aan het woord. Het woord opruimcoach alleen al. Slimme vrouw denk ik dan. Kassa!
Enfin, zij geeft een paar tips, waarvan ik vooral de laatste belachelijk vind.

"Pak een vuilniszak, loop door het huis en kies 27 voorwerpen uit om weg te gooien. Stop ze in de vuilniszak, knoop hem dicht zonder er nog in te kijken en gooi hem in de vuilcontainer. Neem daarna een lege verhuisdoos en vul die met 27 spullen voor de kringloop. Doos dicht, en in de achterbak van de auto. Ziezo..." 

Ik loop een tijdje te foeteren.

'Achterlijk gedoe. Ik zie me al lopen, met die vuilniszak, ja en dan maar tellen tot 27 en waarom zevenentwintig en wanneer doe je het dan weer, de volgende dag of volgend jaar. En dan krijg je spijt natuurlijk en dan moet je ook nog die verhuisdoos gaan vullen, wat een flauwekul, een mens kan toch zeker zelf wel opruimen, daar zijn toch geen opruimcoaches voor nodig of plannetjes met 27 dingen.
Ons huis is heus wel  oké wat opruimen betreft en was dat nou moeilijk, nee hoor helemaal niet. Beetje bijhouden, klaar'.

En dan ineens zie ik onze schuur voor me. Al dertig jaar een gruwelijke ergernis. Niet door mij hoor, nee niet door mij. De schuld van mijn man, die nooit iets weg kan doen. Hoewel... heel misschien toch niet alleen zijn schuld. Heel misschien.
En dat ene stukje van de zolder, dat deel waar we niet zo makkelijk bij kunnen en trouwens dat andere zolderdeel, daar is het wel opgeruimd, dat wel, maar toch nog best wel vol. Best wel!
Eh... we hebben wel een vuilniszak in huis. En ook een verhuisdoos. Eh.....