Kom hier dat ik u kus

Ik heb niet veel over boeken geschreven geloof ik, de laatste tijd. Dat was niet omdat ik niks las, ik lees altijd en overal. Dat was omdat ik niet veel las dat indruk maakte.
Maar hier is er weer eentje hoor. Kom hier dat ik u kus van Griet op de Beeck.
Echt een prachtig boek. Veel geprezen in de media, ook op verschillende blogs. Lidwien las het al een tijdje geleden en nadat ik haar verslagje had gelezen wilde ik ook en reserveerde het in de bieb. Dat duurde lang, maar geduld is een schone zaak. Zaterdag kwam het boek vrij en dinsdag had ik het uit.
Het zal best nog een tijdje nasudderen in mijn hoofd. Dat gaat zo met goede boeken.
Het verhaal:
Mona is de hoofdpersoon. Je leert haar kennen als ze negen is. Ze begint net op dat moment te ontdekken dat haar moeder een vreemde en misschien wel harde moeder is. En dan gaat die moeder dood. Mona's vader weet eigenlijk niet hoe hij de kinderen (Mona heeft een jongere broer, Alexander) moet opvangen en begeleiden, eigenlijk begeleidt Mona zich zelf. Twee jaar lang volgen we dan Mona. Haar vader krijgt een nieuwe vrouw, Marie en Mona  en Alexander een nieuwe moeder. En een nieuw zusje, Anne-Sophie.
Dan wordt er een sprong in de tijd gemaakt. Mona is vierentwintig als het verhaal verder gaat. We lezen over haar werk, ze is dramaturg en over haar liefde voor Louis. Het leven van iemand van vierentwintig.
Dan weer een sprong, Mona is vijfendertig. Nog steeds samen met Louis. Er zijn geheimen in het gezin. Anne-Sophie is weg. Mona heeft het niet makkelijk in haar verhouding en in haar werk. Haar vader is ernstig ziek. En Mona probeert steeds maar weer voor iedereen het goede te doen.

Oh wat zou ik ontzettend graag willen lezen hoe het verder gaat met Mona. Mona op haar vijftigste. En nog een periode later, mijn leeftijd.
Misschien is Griet op de Beeck (België) daar nog niet aan toe. Dat zou kunnen, ik weet niet of er iets autobiografisch in het boek zit. Maar dat ik het wil weten zegt al genoeg.

Tenslotte: het boek is geschreven in prachtig Nederlands. Vlaams is prachtig Nederlands soms.
De dialogen zijn echt!
En verder staat het boek vol mooie zinnetjes. Bijna per ongeluk lijken die er te staan. Ik hoef maar een bladzijde op te slaan en ik vind er een.
Ik wilde een paar voorbeelden van die zinnetjes geven, maar dat werkt dus niet.
Er zit maar één ding op: Ga het boek lezen!

Heel toevallig blogde Lidwien gisteren over het eerste boek van Griet op de Beeck, het tweede dat ze las.  Hier, klik