zondag 1 februari 2015

Over de taal en een Jan Hagel (Sri Lanka 4)

Toen ik deze mevrouw vroeg of ik haar mocht fotograferen, vond ze dat meteen goed. Ze wees trots op haar jurk en ging er echt even voor staan. Dat deden trouwens bijna alle vrouwen die ik het vroeg, ze schudden nee, dat betekent ja en waren vervolgens trots aan het poseren. Die foto's laat ik later nog zien.
Déze mevrouw vroeg mij of ik de foto wilde opsturen en dat wil ik natuurlijk. Pen en papier er bij en toen schreef ze haar adres op. In het Singalees.

Dat zag ik nog niet meteen verstuurd worden vanuit Hoorn en dus werd de buurvrouw erbij gehaald die het in het Engels opschreef.
Wat een bijzonder schrift is het hè. Ik vind het wel mooi, krullerig. Het wordt van links naar rechts geschreven en is volledig onherkenbaar. Het laatste woord zou Sri Lanka kunnen zijn, maar zeker weet ik dat niet.
Ik vond op straat ook nog een boodschappenbriefje. Ik dénk dat het een boodschappenbriefje is, maar voor evenveel roepies is het ook iets heel anders.


Ik dénk ook alleen maar dat het Singalees is, maar het zou ook Tamil kunnen zijn. Die twee talen zijn heel verschillend. Tamil wordt door 20 % van de bevolking gesproken en Singalees door 80%.
Veel mensen spreken ook Engels. Kinderen ook!
Kijk op dit bord zie je Engels, Singalees, Tamil en Nederlands.


In deze envoudige, kleine kerk met twee klokgevels is nog een Nederlandse grafsteen uit 1686. Maar dit terzijde, ik had het over de taal.
In 1658 veroverde Nederland Colombo op de Portugezen en begon de Nederlandse periode die duurde tot 1802. Daarna kwamen de Britten.
Uit die Nederlandse periode zijn nog aardig wat Nederlandse woorden blijven hangen, wel verbasterd inmiddels. Zoals bijv. advakat, artappel, kantoruva, kamare, soldere (zolder), baas (vakman), boontje.

En ik heb er zelf ook nog eentje gevonden.  Een echt Nederlands woord. Bij een bakker!

En dus aten we op een tropisch eiland in de Indische Oceaan een overheerlijke Jan Hagel. Met van die kleine suikerkloddertjes erop!

10 opmerkingen:

  1. Dat handschrift ziet er heel sierlijk uit met al die krullen.
    Wat grappig dat jullie daar jan hagel vonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gelukkig maar dat ik in België geboren ben... ik had nooit van mijn leven leren schrijven anders... goh hoe ingewikkeld is dat schrift wel niet!
    Mooi de foto's en de mevrouw had een parapluutje mee! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja iedereen liep daar met een paraplu. Ik ook. En het regende niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooie mevrouw... trots en fier, en daar heeft ze alle reden voor ! Gelukkig heb je een buurvrouw die haar adres heeft kunnen vertalen - voor mij zijn het alleen maar krulletjes op papier !
    Wel grappig dat je een Sri Lanka een Jan Hagel kan kopen - zoiets lukt nog niet eens in België ! Ik had er nog nooit van gehoord...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik herken de foto's van Wie is de Mol dat nu ook in Sri Lanka opgenomen is. War een prachtig land, we kijken met veel plezier! Jij ook?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat leuk om reisverhalen te horen aan de hand van beelden. Lief om de foto op te sturen. ik adviseer altijd om er ook een paar te lamineren die blijven dan waar ze ook zijn of waarin ze ook wonen altijd droog en helder.Ben benieuwd naar de volgende foto's.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bernardine: Wie is de mol is mijn favoriete programma. Ik heb nog drie afleveringen in te halen. Ben heel benieuwd of ik dingen herken.
    En Ineke: Dat is een goed idee van dat lamineren. Ik had er niet aan gedacht, maar ik zal het nu zeker doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Bettie, bedankt voor je reactie op mijn blog, ik begreep dat ik op de jouwe niet was blijven plakken, geeft niks ik reageer gewoon nog een keer. Ik vind je blog supergezellig en ik kom je regelmatig bezoeken! Groetjes, Nadia

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lieve Bettie,
    Wat lief dat je zo vaak aan ons denkt, uit je reacties kan ik opmaken dat je uit ervaring spreekt.
    Mijn moeder woont nu een week in het verzorgingshuis en het valt nog niet mee.
    Er zijn wat opstart probleempjes zoals de zorg het noemt, al vier momenteel geen medicijnen gegeven (ondanks dat mijn moeder het zegt), niet op de douchelijst zetten zodat ze met een vet koppie rondloopt.
    Ik ga er dagelijks heen, om haar zaken te behartigen. Wat het lastig voor mij maakt om wat afstand te nemen /ontspannen.
    Daarom zo fijn om te lezen dat er meer mensen in deze situatie zitten of hebben gezeten.

    BeantwoordenVerwijderen