Belle

Een schilderij. Mij viel in eerste instantie niet eens iets bijzonders op. Gewoon twee vrouwen. Zeventiende eeuw dacht ik.
Het is het portret van Dido Elizabeth Belle (1761-1804) en lady  Elizabeth Murray. 
Ik vind het een mooi, vriendelijk en vrolijk portret. Maar gewoon is het zeker niet.
Het donkere meisje is Dido en zij was de dochter van een voormalig Afrikaanse slavin, Maria Belle en een Engelse zeeofficier, John Lindsay.
Deze Lindsay nam zijn verantwoordelijkheid en bracht Dido als kind naar Engeland. Daar werd zij grootgebracht door zijn oom en tante, Lord en Lady Mansfield (die zelf geen kinderen hadden). Samen met haar moederloze nicht Elizabeth Murray.
Dat was in die tijd, in een grotendeels blanke maatschappij,  niet gewoon. Ook al niet omdat Lord Mansfield, Lord Chief Justice was, de op een na hoogste juridische baan in Engeland. En dat is weer van belang omdat hij recht moest spreken in zaken die met slavernij te maken hadden. Met een donker gekleurde,  aangenomen dochter, vonden zijn tegenstanders dat niet zo'n goed idee, hij zou partijdig kunnen zijn.

Hoe dan ook, met oa deze ware gegevens is een film gemaakt, getiteld: Belle. En ik vond hem prachtig.

Oh wat is die filmBelle mooi. En wat een verhaal. Geromantiseerd, natuurlijk. Maar mooi.
Eindelijk weer eens een film met een goeie afloop. Daar heb ik van tijd tot tijd zeer veel behoefte aan. 
Ik weet niet waarom de film nu pas draait, ik las dat hij al gemaakt is in 2013. Maar ach, dat is eigenlijk ook niet zo interessant.

Voor het geval je een beetje in de stemming zou willen komen is hier een trailer: