Totaal aantal pageviews

woensdag 26 augustus 2015

Drie vliegen in één klap, vlieg 1

Al heel lang wilde ik naar deze tentoonstelling: Sisi, sprookje en werkelijkheid. 
Ja, de Sisi films heb ik allemaal gezien en nog steeds,  als er weer eens eentje wordt uitgezonden, dan kijk ik. Romantiek, romantiek, romantiek. En die prachtige Romy Schneider natuurlijk. 
Maar veel meer dan wat ik in die films zag, wist ik niet van Sisi. 
Ik had  heus wel bedacht dat een film een film is en dus in het algemeen niet helemaal hoeft te kloppen met de werkelijkheid. 
Vandaar... hier lag mijn kans om Sisi beter te leren kennen.
Maar het lukte steeds niet. Er is zoveel te doen en te beleven en Apeldoorn, Paleis het Loo om precies te zijn,  is niet naast de deur.
Afgelopen zondag was het toch eindelijk zo ver. 
Bij haar: klik had ik over een andere tentoonstelling gelezen, ook in Apeldoorn: Coda Paper Art. Die sprak mijn man meer aan en bovendien slaan wij altijd graag meerdere vliegen in één klap. Dus...
Het was prachtig weer zondag, geen drukte op de weg, ik denk dat iedereen naar het strand was. Maar gunstig voor ons. Ook op Het Loo was het toen we aankwamen nog niet druk. 
Voor je bij de tentoonstellingsruimte komt, loop je al een stuk door het prachtige park. Terwijl we daar liepen,  zagen we op het dak van het paleis mensen staan. 
We werden nieuwsgierig. Bij ons vorige bezoek (dat was ook voor een prinsessententoonstelling, prinses Gracia van Monaco) hadden we uitgebreid in de tuinen gelopen. En nu leek het ons heel mooi om vanaf het dak de tuinen te bekijken. Even geïnformeerd en ja hoor, we hadden geluk. Er was een rondleiding en we konden vrijwel meteen het dak op. Het was notabene de laatste dag dat die mogelijkheid er was. 

Heel even wachten dus, maar dat was helemaal geen straf, want in die wachtruimte hing een erg bekend portret. Geschilderd door Thérèse Schwartze, van wie ik laatst ook een portret liet zien. 
Dit portret, voorstellend Koningin Wilhelmina, Prins Hendrik en Prinses Juliana had ik al veel vaker gezien, maar nog nooit in het echt. In de linkerbovenhoek zie je een vaag portret van Juliana van Stolberg. Zij was de moeder van Willem van Oranje en koningin Juliana is naar haar genoemd.






 Ook hadden we,  terwijl we stonden te wachten, een sprookjesachtig gezicht op de tuinen:


Enfin, toen mochten we naar boven. Met een paar beveiligers.  Over brede trappen met makkelijke treden en inderdaad, boven was het genieten van een prachtig uitzicht, met een enthousiaste rondleidster die aardig wat te vertellen had. 
Over stadhouderWillem III die het paleis liet bouwen en zijn zeer jeugdige vrouw Mary Stuart (ze was vijftien), die in de tuin sinasappelboompjes liet planten omdat ze als alle Engelsen gek was op marmelade. Over een boom die Juliana bij terugkeer uit Canada na de oorlog, voor haar moeder had meegenomen. We zagen de boom ook staan. Een flinkerd.  'Maar ziek' vertelde de rondleidster. 'Wel voor de zekerheid alvast gestekt! ' Daar houd ik van, van zulke details.


En als het nou geregend zou hebben, hadden we een leuke oranje paraplu voor het grijpen gehad.



Hierbij nog een paar foto's vanaf het dak. 




 Tja en nu heb ik het nog helemaal niet over Sisi gehad en ook niet over Paper Art. 
Heb geduld, het komt nog, het komt nog.


6 opmerkingen:

Marthy zei

Indrukwekkend, die tuinen. Ben er ook eens geweest met een groepje vriendinnen maar dat is al lang geleden. Misschien maar weer eens doen.

Onliemie zei

Prachtig die tuin vanaf het dak!!! Geluk hadden jullie... Want dat is toch echt wel een geweldig zicht!

KnutzEls zei

Was een paar weken geleden met schoondochter naar de Sisitentoonstelling. Prachtig weer, dus ook genoten van de tuinen en de mooie boom. Schoondochter wilde wel een tuin met zo'n boom! Ik ook!

Bernardine zei

Wij waren onlangs ook bij Sisi. Met heeeeel veeel regen.
En op de één of andere manier was het Paleis toen een stuk minder leuk :-(
Ben blij dat ik hier nog even kan genieten van de tuin bij zonneschijn. :-)

Els04 zei

O Sissi!

Willy zei

Nu ben je nog eerder op het dak geweest dan ik. Wij waren zondag op de fiets naar familie in Apeldoorn en toen hadden we er dus mooi even kunnen kijken, ik dacht echt dat het niet meer kon. Op mijn blog heb ik zelfs geschreven dat het tot en met 24 augustus was, beetje dom dus ;) Dat wordt een jaartje wachten. Tegen die tijd is er ook vast wel weer een mooie tentoonstelling. Goed dat je alles zo kon combineren en jullie hadden er mooi weer bij.