Praag

Heel wat jaren geleden, toen alle kinderen nog mee gingen op vakantie, kampeerden wij vlak bij Praag. Op die camping ben ik door een campingstoel gezakt en bezeerde me zodanig dat ik Praag slechts schuifelend heb bezocht. Dat was jammer, want het leek me een prachtige stad. Toen was het plan al om er nog eens naar toe te gaan. En dat is nu gebeurd.
Het is inderdaad een prachtige stad, dat had ik al schuifelend goed gezien.
Dus er zullen nu een paar blogjes volgen over Praag. We waren er vijf dagen.
De eerste avond kwamen we toch nog vrij laat aan, vanuit Berlijn. Maar we spoedden ons meteen naar de Karelsbrug, die ik me nog herinnerde als zeer druk.

Het was nu zo mogelijk nog drukker, maar dat is begrijpelijk, want het uitzicht is werkelijk fantastisch.
Het was nog heerlijk weer, niet te warm, zacht en midden op de beroemde brug, terwijl het langzaam donkerder werd,  stond een violist 'Plaisir d'amour' te spelen. Hoe romantisch kun je het hebben?

Praag is een stad van sprookjes. Dit plaatje, lijkend op mijn foto,  komt uit een boekje dat ik kocht met het verhaal van Golem, een oud verhaal uit Praag

Het verhaal:
Rabbi Loew, was een wijze man en op een nacht toen hij diep in slaap was, kwam er een engel.
'God heeft u gekozen, rabbi. In uw handen plaatst hij de mogelijkheid om ongelukkige mensen te helpen. Er is hoop en die hoop heet Golem'.
De rabbi wist niet precies wat hij moest doen, maar verzamelde nog een paar wijze mannen. Samen vulden zij in de nacht grote zakken met zachte klei uit de Moldau

Vervolgens vormden zij van de klei een reusachtige mensachtig figuur, met ogen en neusgaten en tegen de morgen waren ze klaar.
De rabbi verzocht de andere mannen weg te gaan en bracht Golem tot leven. Er kwam rook uit zijn neusgaten en die warmte van binnenuit, bakte de klei tot een echt lichaam.
Daar was Golem, heel groot en heel sterk en Rabbi Jehuda Loew was zijn enige meester.
Golem moest over de Joodse wijk waken, zelfs geen muisje kwam er nog in als Golem dat niet toestond. De bewoners voelden zich veilig...
Golem deed nog meer. Als de rabbi hem vroeg om water te halen, verplaatste hij de hele fontein.

Toen hij hout moest halen, nam hij hele bomen mee en nog wel uit de tuinen van het koninklijk paleis.
Op een dag wilde een Spaanse generaal Golem wel kopen en bood de rabbi alles wat hij had.
Maar de rabbi was ook nu wijs en begreep dat Golem een gevaar kon zijn in de handen van de verkeerde mensen.  Hij weigerde dus te verkopen en besloot om Golem te vernietigen.
Hij riep de andere mannen er weer bij en voor hun ogen sprak hij geheime formules achterstevoren uit.
Voor hun ogen verging Golem tot stof.  En in de buurt van de Joodse wijk en de Karelsbrug over de Moldau, zwerft dat stof nog steeds rond.
Rabbi Loew werd beroemd. Hij is begraven op het Joodse kerkhof en tot op de dag van vandaag leggen mensen briefjes of kleine steentjes op zijn graf.

 

We bezochten dus de volgende dag de Joodse Wijk. En het verhaal van Golem vertelde ik hier omdat het in Praag niet te missen is. Je ziet Golem werkelijk overal. 

Het Joodse kerkhof is mooi. Absoluut, maar niet bepaald een rustige plek, al lijkt dat op deze foto wel zo:

 Met een combikaart, bezoek je in de wijk de verschillende synagogen en die zijn ook mooi. Met heel veel prachtige details

 

Als je een man bent moet je een keppeltje op. Maar dat ligt gewoon voor je klaar. Die wijk is niet erg groot en ook hier was het verschrikkelijk druk. Maar zeker de moeite waard!