Borduren

Zo  was het een half jaartje geleden... in een vlaag verstandsverbijstering ging ik beginnen aan een borduurwerk.
Vroeger heb ik heel veel geborduurd, vooral tijdens de zwangerschappen, maar ook daarvoor. Toen kwam er een tijd dat ik het niet meer zo leuk vond en trouwens ik kon het ook niet meer zo goed zien. Lenzen, bril, leesbril... het ging niet goed. De draad in de naald krijgen was al een probleem.
Maar nu kan ik het, zonder bril en zonder lenzen, met het blote oog dus, wel weer heel aardig zien.
Toen dat tot me door drong,  zag ik deze lap. Een randenlap wordt het genoemd.
Ik kocht het patroon, de stof en het borduurgaren en ik begon.
Viel dat even tegen. Het is echt heel moeilijk tellen en dus maakte ik in het eerste stuk een flink aantal fouten, waardoor het niet helemaal goed uitkomt.
Uithalen is ook echt lastig.
Ik heb het eerste blok maar even zo gelaten, ik zal later wel verzinnen hoe ik dat moet oplossen.
Natuurlijk had ik er al geen zin meer in, maar... ik heb mezelf gedwongen (na een paar maanden niksen) iedere dag minimaal een kwartier te borduren.
Onder het motto: iedere dag een draadje, maakt een hemdsmouw - cq randenlap -  in een jaar.
Al snel werd het meer dan een kwartier, minimaal moest ik de draad 'opmaken'.
Kon ik van de winter alleen onder een sterke lamp borduren, nu kan ik het ook op andere tijden doen, het is zoveel lichter. Ik ontdekte dat ik zelfs in de auto kan borduren, bij goed licht. Dus het schiet nu meer op.

Het zal best mooi worden denk ik, ik vind dat verloopgaren heel mooi en het werkt ook makkelijk. Vroeger borduurde ik met splitzijde, maar dit is makkelijker.
Ik toon nog even de complete lap:

Zo moet het worden, maar dan in 'mijn' kleuren.
Deze afbeelding komt van Borduurparadijs, klik en is ontworpen door Joke Trebbe de Nijs. Dat moet je ook maar kunnen hè, zoiets ontwerpen, zo'n geheel voor je zien. Of zou ze gewoon beginnen en zien wat het wordt? Hoe dan ook, ik vind het knap. Een knappe lap.
En nu maar doorzetten!