In april in Portugal

Anjers, zoals je ziet. Sterker nog: dit zijn Portugese anjers.
Ik ben in Portugal.  In april.
Portugal, waar in 1974 de Anjerrevolutie zich voltrok. In april.
Tot die tijd was Portugal een dictatuur, een koloniale macht. Maar in april 1974 staken soldaten een rode anjer in de loop van hun geweer. De Anjer-Revolutie was een feit en maakte de weg vrij voor dekolonisatie van o.a. Angola en Mozambique en ook voor een tamelijk democratisch Portugal. De revolutie was ook een hoopvol voorbeeld voor Spanje.
Ik was in die tijd zeer geïnteresseerd, maakte een paar jaar eerder een scriptie over de kolonieen en vond die Anjerrevolutie geweldig.
Portugal, Spanje en Griekenland, waren landen waar een mens in mijn jeugd en in mijn omgeving niet naar toe kon. Niet dat mijn ouders dat anders van plan waren geweest, wij gingen gewoon naar Oostkapelle.
Maar zoiets bleef lang hangen hoor en toen ik er wel naar toe kon, waren er zoveel andere landen en mogelijkheden,  dat het  heel lang heeft geduurd.
Ik was wel eerder in Lissabon, maar echt Portugal doortrekken... dat is er nu pas van gekomen.
Georges Moustaki, waar ik een groot fan van was en ben (helaas overleden), maakte toen een tekst over Portugal en de Revolutie. Een tekst die in aangepaste vorm nog steeds relevant zou zijn.

Aux quatre coins du monde         Op de vier hoeken van de wereld
Des frères ennemis                     Drukken vijandige broeders
S'expliquent par les bombes         zich uit door bommen
Par la fureur et le bruit                door woede en lawaai

A ceux qui ne croient plus           Voor hen die niet meer geloven
Voir s'accomplir leur idéal           hun idealen verwezenlijkt te zien
Dis leur qu'un œillet rouge           Zeg hen dat een rode anjer
À fleuri au Portugal                    heeft gebloeid in Portugal


En ik grijp de gelegenheid aan om Moustaki nog maar eens te laten horen: En Avril au Portugal