Knekels

Over Évora was ik dus nog niet uitgepraat. Want er was ook nog een meer dan prachtige kerk uit de vijftiende eeuw.
Ik vertelde al eens dat mijn man mij vaak een kerk in sleept, maar in dit geval was ik zelf geïnteresseerd.
De kerk heet Sao Francisco en het interieur is echt verbluffend mooi. Met veel goud en veel beelden.
Ik zag Maria van Fatima weer terug en natuurlijk ook Franciscus himself, die ik altijd erg sympathiek vind.

En dan was er nog iets bijzonders, namelijk een knekelkapel. Het woord alleen al, ha.
Een of andere monnik heeft vroeger in de zestiende eeuw eens bedacht dat hij de kapel wilde versieren en dat deed hij met de botten en schedels van 5000 lijken.  Om zijn medebroeders te laten nadenken over de dood.
Memento mori.
Alles zit echt helemaal vol, de wanden, de nissen. Alles.

Toch is er volgens het opschrift bij de ingang nog wel wat ruimte:
'Wij beenderen die hier zijn, verwachten de uwe',  
zo luidt de tekst.

Zeer speciaal. Een klein beetje luguber ook wel, eigenlijk. Daarom maar gauw een liefelijk plaatje erachter aan, van het mooie en b(l)oeiende Évora.