Portugal, Porto, Port...

Mijn moeder dronk wel eens een glas Port. Die was voor zo ver ik me kan herinneren van het merk Offley.
Ik houd zelf ook van Port. Van rode dan, witte had ik nog nooit gedronken.
Enfin, nu we in Porto waren (we waren er vanuit een andere standplaats met de trein naar toe gegaan),  vonden we dat we maar eens moesten proeven.
Dat deden we in een van de oudste wijnhuizen in Porto: Kopke.
De kleur van deze witte port (Lacrima) was echt zoals op de foto.
Ik vond het heerlijk.
De man die de wijn schonk vertelde dat je bij witte port, pure chocola moet eten, omdat de wijn al tamelijk zoet is.
En bij rode port, die mijn man koos, melkchocola.
Dat deden we dus en ik vind de witte port nog lekkerder dan de rode.
Naast ons zaten andere mensen ook een proeverij te doen. Zij kregen zes glazen voor hun neus en ik was blij dat we dat niet hadden gedaan, want we hadden nog niet geluncht en het was 27 graden, dus dat zou niet goed zijn afgelopen, dacht ik. Dat ene glaasje was genoeg.
Ik wilde echter ook een wijnkelder bezoeken, ja je bent maar een keer in Porto. Er zijn er heel veel, maar we kozen, vanwege het portje van mijn moeder voor Offley.

In die kelder kregen we een rondleiding en hele verhalen erbij, die ik niet allemaal heb onthouden, maar het was interessant. Oude wijnpersen, oude vulmachines en heel veel prachtige vaten. Moet je je voorstellen, 13.000 liter port in een zo'n vat!

Wat ik wel onthouden heb, is het verhaal van Baron Forrester.
Hij was niet de oprichter van het bedrijf, dat was William Offley, in 1737. Die begon in London wijn te importeren en ging later zelf produceren in Porto.
Die Forrester kwam er later bij en werd een grootheid
Een bijzondere man, een kunstenaar, een carthograaf (hij bracht het hele gebied van de Douro, waar de druiven groeien, in kaart), een ontdekker en dus een wijnproducent.
En hij kreeg de titel baron. Van de koning die ze toen nog hadden in Portugal.
Het liep slecht met hem af. De baron verdronk tijdens een vaartocht. Hij was te zwaar beladen met geld in zijn kleding. De dames in zijn gezelschap overleefden. Zij bleven drijven door en op hun hoepelrokken.
Zijn lichaam is nooit gevonden en dáár gaan natuurlijk ook weer verhalen over.