Tijd voor mijn (enige) jaarlijkse traditie. Smith & Burrows met hun 'When the Thames froze'.
Hun lied stond in de hitlijsten van 2011 en denk er maar eens over hoe lang dat al geleden is. Wat er allemaal veranderd is.
Voor jou persoonlijk en ook in en met de wereld.
Ik werkte nog, ik had nog geen kleinkinderen en we maakten een reis naar Syrië dat jaar.
(Ik was nu trouwens oprecht verheugd over de val van Assad, maar die vreugde is al een beetje getemperd, het is afwachten).
De tijd gaat snel, veel te snel. Er is veel gebeurd, we zijn dertien jaar ouder en het gaat niet goed in de wereld.
Of Smith & Burrows nog als groep optreden weet ik niet, maar hun mooie lied is er nog:
So tell everyone
that there's hope in your heartTell everyone or it will tear you apart...
8 opmerkingen:
Al is het dan je enige, wel een mooie !
Ik had het al verwacht. Mooi nummer en een echte traditie.
mogge Bertiebo
een heel mooi nummer
ja in die 13 jaar is heel wat veranderd en beslist niet alles ten goede
geniet de dag
https://fietszwerver.wordpress.com/
2011 toen woonde ik nog niet in Deventer. Syrië nu wie had dat verwacht, het is afwachten hoe het verder zal gaan. Mooie traditie.
Elk jaartal na 2000 klinkt voor mij nog heel dichtbij, totdat je je realiseert ....
De tijd vliegt als je lol hebt. Maar ze lijkt nog sneller te vliegen als je ouder wordt.
Mooi nummer. Ik hoor altijd The Pogues met Fairytale of New York. Over verloren dromen...
Mooi hoopvol nummer blijft het. Mooie traditie ook.
Een reactie posten