Potgrond

Bij Judy las ik voor het eerst iets over potgrond. 

Namelijk dat die voor een groot deel uit veen bestaat. Op dat moment had ik nog nooit over potgrond nagedacht. Ik kocht gewoon een zak en dat was het. 

Een mens moet natuurlijk wel verder kijken dan haar neus lang is en dat deed ik toen, dankzij Judy

Het blijkt dat potgrond voor een heel groot deel bestaat uit veen, soms zelfs honderd procent. Waar komt dat veen vandaan dan? 

Volgens Natuurmonumenten wordt het in allerlei Europese landen, als daar zijn Duitsland, Estland, Finland, Polen, Zweden, Ierland, afgegraven. Afgegraven hoogveengebieden. Klinkt al een beetje luguber vind ik. En dat is het ook, want die natuur gaat dus 'gewoon' verloren. En daarmee ook de planten en dieren die daar leven.

Plus dat veen water vasthoudt en zo een klimaatbuffer is voor droge perioden. 

En tenslotte, nog steeds volgens Natuurmonumenten: als veen gedroogd wordt, komt er veel CO2 vrij. 

Nou ja zeg en dat gebruik ik dan? Zomaar voor de lol? Vanaf toen niet meer natuurlijk. 

Dus nu turfvrije potgrond. 

Dat was wel even wennen, want de planten die ik enthousiast overpotte in de nieuwe grond, hielden het water inderdaad niet vast. Dat liep er onmiddellijk doorheen. 

Een heel gedoe, want dan moest ik het water opvangen en weer opnieuw gebruiken. 

Dat was niet te doen omdat ik echt heel veel planten heb. Díe grond is naar de tuin gegaan en nu heb ik voor thuis potgrond zonder veen  waarbij dat doorlopen niet gebeurt.

Het zijn de kleine dingen, zeg ik altijd maar!