Dit boek heb ik gekocht omdat ik het zo superleuk vond. Het was echt een opwelling. Ik keek er in en was verkocht. Het boek ook, aan mij.
Het is een overzicht van de poëzieposters die Plint maakte voor kinderen van 6 tot 106. Voor mij dus, vandaar.
Maar thuisgekomen kreeg ik toch een ietsiepietsie spijt, want dat zou ik toch niet meer doen?
Dus toen besloot ik om het goed te maken door iedere dag een van die gedichten voor te lezen aan mijn man.
En hem ook het bijbehorende beeld, zo noemen ze dat bij Plint, te laten zien.
Dan maak ik er in ieder geval optimaal gebruikt van, toch?
Dit is het gedicht dat ik gisteren voorlas, gistermorgen aan het ontbijt. En het beeld zie je er meteen bij:
En ja, die zwarte vissen, het is waar, dat gebeurt wel eens...
9 opmerkingen:
oh heerlijk!
Een hele mooie!
Wie deed dar vroeger op de radio altijd, een stukje voorlezen uit eigen werk, ik dacht even aan Carmiggelt... Ik vind het wel een leuk idee.
Sweet idea how to use the book!
Dit is geen eigen werk hoor, was het maar waar
Prachtig beeld. Ik hoop veel veertjes weg te doen zweven.
Leuk idee.
Je kunt niet altijd 'op dieet' blijven he, een nieuw boek moet voor een keertje wel kunnen... ;)
Een gedicht met “advies” !
Een reactie posten